Özet:

Son yıllarda kadın futbolunda yaşanan saldırgan davranışlarda ki artışlar dikkat çekmeye başlamıştır. Maçlarda gerçekleşen şiddet içerikli davranışlar kadın futbolundaki sportmenliğin hangi düzeyde olduğu konusunda merak uyandırmaktadır.  Bu çerçeveden hareketle çalışma da, kadın futbolcuların sportmenlik yönelimlerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmanın örneklem grubunu 2009–2010 sezonunda 1. Lig, 2. Lig, Bölgesel Lig, Yıldızlar ve Gençler Ligi kategorilerinde oynayan ve yaş ortalamaları =17.56 olan toplam 231 kadın futbolcu oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Vallerand ve arkadaşları (1997) tarafından geliştirilen ve Türkçe’ye uyarlaması Sezen-Balçıkanlı (2010) tarafından yapılan Çok Boyutlu Sportmenlik Yönelimi Ölçeği (MSOS) kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre kadın futbolcular, MSOS’un alt boyutlarından “Sosyal Normlara Uyum” ile “Kurallara ve Yönetime Saygı”ya yönelik ifadelerin kendilerini “oldukça” tanımladığı (sırasıyla: =3.85 x=4.05), “Sporda Sorumluluklara Bağlılık” alt boyutunda yer alan ifadelerin kendilerini tam olarak tanımladığını ( =4.57), son alt boyut olan “Rakibe Saygı”ya yönelik ifadelerin ise kendilerini kısmen tanımladığını ( =3.39) belirtmektedir. Sonuç olarak, en düşük ortalamayı informal fair playe yönelik ifadelerin yer aldığı “Rakibe Saygı” ve “Sosyal Normlara Uyum” alt boyutlarının aldığı görülürken, formal fair playe yönelik ifadelerin yer aldığı “Kurallar ve Yönetime Saygı” alt boyutu daha yüksek bir ortalamaya sahiptir. Bu durum kadın futbolundaki sportmenlik yöneliminin daha çok kural temelli formal fair play anlayışı çerçevesinde gerçekleştiğini davranışların ise hakem otoritesi doğrultusunda, yenme ve yenilme durumlarında değişebileceğini düşündürmektedir. Nitekim kadın futbolunda, maç sırasında ya da sonrasında karşılaşılan sportmenlik dışı davranışlarda bu durumu destekler niteliktedir.

Anahtar Kelimeler: