Bu çalışmanın temel amacı, yeni koronavirüs salgınının toplumun tüm kesimleri tarafından kabul edildiği ve salgınla yaşamanın öğrenildiği dönemde pandemi polikliniklerinde çalışan hemşirelerin korku, depresyon ve kaygı düzeyleri arasındaki korelasyonel ve yapısal ilişkileri tespit etmektir. Araştırmada hastane temelli kesitsel çalışma tasarımı kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinde farklı bölgelerde faaliyet gösteren en az 1500'er yataklı altı kamu hastanesinin hemşire çalışanları oluşturmuştur. Veriler çevrimiçi anket tekniği kullanılarak COVID-19 pandemi polikliniğinde çalışmış olan 450 hemşireden toplanmıştır. Verilerin analizinde IBM SPSS 23 ve AMOS paket programları kullanılmıştır. Pandemi polikliniklerinde çalışan hemşirelerin korku (ort:2,32), depresyon (ort:2,56) ve kaygı (ort:2,32) düzeylerinin salgının önceki dönemlerine göre kısmen daha düşük çıktığı tespit edilmiştir. Yapısal eşitlik analizi, COVID-19 salgınına ilişkin korku, depresyon ve kaygı düzeyi arasındaki pozitif ilişkinin yüksek düzeyde ve kabul edilebilir bir uyum indeksine sahip olduğunu ortaya koymuştur. COVID-19 salgınının geç döneminde pandemi polikliniklerinde çalışan hemşirelerin korku, depresyon ve kaygı düzeyleri kısmen azalmıştır. COVID-19 kaynaklı korku, depresyon ve kaygı düzeyleri arasında karşılıklı ve güçlü pozitif ilişkiler vardır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|