Özet:

Amaç: Teknolojinin ilerlemesi ve endüstrileşme ile birlikte hayatımızın hemen hemen her alanında yer alan RF ve ELF radyasyona maruziyet gittikçe artmaktadır. Çalışmadaki amacımız RF ve ELF radyasyonun diyabetik ve diyabetik olmayan sıçanların beyin doku ve plazmasında oksidatif strese etkilerini araştırmaktır. Yöntem: Deney grupları K (Kontrol), S (Sham), ELF (ELF manyetik alan maruziyeti), RF (RF Radyasyon maruziyeti), ELF+RF (ELF manyetik alan ve RF radyasyon maruziyeti), D-K (Diyabet Kontrol), D-S (Diyabet Sham), D-ELF (Diyabet ELF manyetik alan maruziyeti), D-RF (Diyabet RF radyasyon maruziyeti), D-ELF+RF (Diyabet ELF manyetik alan ve RF radyasyon maruziyeti) olarak tasarlandı. Deneysel diyabet modeli tek doz 65mg/kg Streptozotosin (STZ) ile oluşturuldu. RF radyasyon (2100 MHz) ve ELF (50 Hz) manyetik alan 1 ay boyunca, 20 dakika/gün, 5 gün/hafta olmak üzere uygulandı. Beyin doku ve plazmada toplam nitrik oksit (NOx), malondilaldehit (MDA) ve plazmada toplam sülfidril grupları (RSH) / dokuda glutatyon (GSH) düzeyleri bakıldı. Bulgular: RF + ELF radyasyon maruziyeti, diyabetik olan ve olmayan sıçanların plazma ve beyin dokusunda NOx ve MDA düzeylerinde artışa neden oldu (p<0,05). RF ve RF + ELF radyasyonuna maruz kalma diyabetik olmayan sıçanlarda plazmada RSH / dokuda GSH düzeylerini azalttı (p<0,05). Sonuç: En belirgin etki, diyabetik grupta RF + ELF radyasyon maruziyeti ile görüldü.

Anahtar Kelimeler: