Görüntüleme
19
İndirme
2
SOYAÇ Modeli, sosyal adaletin ve eşitliğin sağlanması, eğitime erişim fırsatlarının yaratılması, ayrımcılık ve sosyal dışlanmanın önlenmesi gibi sürdürülebilir gelişim ve eğitimin vazgeçilmez ilkelerini temel almaktadır. Okul terk oranının yüksek ve Roman çocukların çoğunlukta olduğu okullarda okul terkinin önlenmesi, çocukların eğitim hakkının korunması ve aileleri ile birlikte tüm okul yaklaşımıyla desteklenmeleri için SOYAÇ tarafından travma bilgisine dayalı okul temelli toplum çalışmaları gerçekleştirilmektedir. Bu araştırmanın konusu, İstanbul’da dezavantajlı bölgede bulunan bir ortaokulda 2019-2021 yılları arasında ilçe kaymakamlığı işbirliğiyle önce yüz yüze başlayıp Mart 2020’de Covid-19 küresel salgını nedeniyle çevrimiçi olarak sürdürülen SOYAÇ çalışmalarının çevrimiçi sürecinin öğretmenler tarafından değerlendirilmesidir. Covid-19 salgın döneminde uzaktan eğitimde öğretmenlerin ve öğrencilerin yaşadıkları güçlükler, öğrencilerin eğitimden kopma riskleri ve kurumlararası koordinasyon eksiklikleri bu araştırmanın temel problemlerini oluşturmaktadır. Bu araştırmada Covid-19 salgınında dezavantajlı çocukların olduğu bir okulda sürdürülebilir eğitim için uygulanan SOYAÇ Modeli çalışmalarına katılan öğretmenlerin bu süreçteki deneyimlerinin ve bakış açılarının anlaşılması amaçlanmıştır. Nitel araştırma modeline göre yapılan bu araştırmanın deseni, fenomenolojik yaklaşıma dayanmaktadır. Araştırmanın katılımcıları uygulamalı çalışmalara katılan 9 sınıf öğretmenidir. Araştırmanın verileri odak grup görüşmesi ile toplanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular sonucunda SOYAÇ Modeli ile deneyimlenen travma bilgisine dayalı eğitim uygulamalarıyla öğretmenlerin kişisel, mesleki ve kişiler arası ilişkilerde kazanımlar elde ettikleri görülmüştür. Proje süresince farklı disiplinlerden gönüllü insanlarla bir ekip halinde çalışan öğretmenlerin kendilerini güvenli ve destekleyici ilişkiler içinde görmelerinin iyi oluşlarını olumlu yönde etkilediği ve öğrencileriyle ilişkilerinde daha kapsayıcı olabildikleri sonucuna ulaşılmıştır. Bununla birlikte öğretmenlerin ve çocukların ders dışında üniversite öğrencileriyle bir araya geldikleri etkinliklerin hem öğretmen öğrenci ilişkilerini güçlendirdiği hem de öğrencileri ve öğretmenleri de bireysel düzeyde destekleyici olduğu ifade edilmiştir. Ekolojik sistem anlayışına, uluslararası, kurumlararası, disiplinlerarası işbirliği ve mevcut kurumlardaki insan gücüne dayanan, fon desteği almadan yürütülen SOYAÇ çalışmaları okul terkinin önlenmesinde sürdürülebilir eğitim ve gelişim hedefleri için uygun bir model olarak önerilmektedir.
The SOYAC Model is based on the indispensable principles of sustainable development and education, such as ensuring social justice and equality, creating opportunities for access to education, and preventing discrimination and social exclusion. School-based community studies based on trauma informed approach are carried out by SOYAÇ in order to prevent drop-outs in schools with a high dropout rate and where Roma children are in the majority, to protect children's right to education and to support them with a whole-school approach together with their families. The subject of this research is the evaluation of the online process of SOYAC studies, which started face-to-face and continued online in March 2020 due to the Covid-19 global epidemic, between 2019-2021 in cooperation with the district governorship in a secondary school located in a disadvantaged area in Istanbul. The difficulties experienced by teachers and students in distance education during the Covid-19 epidemic, the risks of students being excluded from education and the lack of inter-institutional coordination constitute the main problems of this research. In this research, it is aimed to understand the experiences and perspectives of the teachers who participated in the SOYAC Model studies applied for sustainable education in a school with disadvantaged children in the Covid-19 epidemic. The design of this research, which was carried out according to the qualitative research model, is based on the phenomenological approach. The participants of the research are 9 classroom teachers who participated in the applied studies. The data of the research were collected by focus group interview. As a result of the findings obtained in the research, it was seen that the teachers achieved gains in personal, professional and interpersonal relations with the trauma knowledge-based education practices experienced with the SOYAÇ Model. It has been concluded that the teachers working as a team with volunteers from different disciplines throughout the project, seeing themselves in safe and supportive relationships positively affect their well-being and they can be more inclusive in their relations with their students. In addition, it was stated that the activities in which teachers and children come together with university students outside of class both strengthen teacher-student relations and also support students and teachers at an individual level. SOYAC studies, which are based on an understanding of ecological system, international, inter-institutional, interdisciplinary cooperation, and human power in existing institutions, are recommended as a suitable model for sustainable education and development goals in the prevention of school dropout.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
