Görüntüleme
24
İndirme
3
Birçok araştırmacının, Farsça şiir dönemleri üzerine yaptıkları tespitlerde, X. ve XI. yüzyılın ilk yarısında yani Sâmânîler ve sonrasında Gazneliler dönemine denk gelen zaman diliminde yazılan şiirlerin gerek konu gerekse dil açısından İran’ın millî ruhunu, düşüncesini, Farsçanın arı kullanımını yansıtan birer ayna oldukları belirtilir. Dönem şairlerinin şiirlerinde Arapça kelimelerden mümkün olduğunca uzak durarak sade dil kullanmaları, bilimsel-teknik kavramlardan kaçınmaları, doğal teşbihler-tasvirler oluşturmaları, basit, kullanılmamış mazmunlarla kısa vezinleri ve bahirleri tercih etmeleri, temalarını millî gurur, hamasî düşünce ve bağımsızlık üzerine temellendirmeleri dönemin baskın şiir özellikleri olarak kabul edilmektedir. Rûdekî, Dakîkî, Firdevsî, Ferruhî-yi Sistânî, Unsurî, Menûçehrî, Zeynebî, Mesʿud-i Râzî gibi İran’ın büyük şairleri eserlerini bu dönemde, bu özelliklere uygun biçimde yazmışlardır. Ebû Nazar Abdulaziz b. Mansûr Ascedî-yi Mervezî de (ö.1040?), XI. yüzyılın önde gelen şairlerindendir. Gazneli Mahmûd ve oğullarının methiyecilerinden olan şairin divanı günümüze kadar ulaşmamış olsa da şiirleri dağınık olarak bazı mecmua, tezkire ve risalelerde bulunmaktadır. Özellikle, Gazneli Mahmûd’un Hindistan seferinde Sumenât’ı fethetmesi üzerine söylediği kasidesine birçok tezkirede yer verilmektedir. Fars şiirinin belirtilen dönemi üzerine yapılan araştırmalarda, Ascedî-yi Mervezî’nin önemli bir şair olduğu belirtilmesine karşın hayatı ve eserleri hakkında yeterli bilgi bulunmamasından bahsedilmektedir. Çalışmada mevcut kaynaklar derlenerek, şairin hayatı ve edebî üslubu hakkında bilgi verilecek, yapılacak değerlendirmeleri desteklemek amacıyla şiirlerinden örnekler sunulacaktır.
In the findings of many researchers on the Persian poetry periods, X. and XI. The poems written in the first half of the century, that is, the Samani and later the Gaznian period, are a mirror that reflects the national spirit of Iran, the thought, and the use of the Bee in terms of language. The poetry of the period in the poems used the simple language as far as possible from Arabic words, avoiding scientific-technical concepts, creating natural incentives-designs, prefering short veins and bridges with simple, unused mazmunes, based their themes on national pride, hamasic thought and independence is considered the dominant poetry characteristics of the period. They are the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, the great ones, and the great ones. And he was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one who was the one.and XI. One of the most famous poets of the century. Though the poet’s divinity, which is one of the methicians of Gazneli Mahmoud and his sons, has not reached until today, his poems are dispersed in some mecmua, tezkire and risals. Specifically, the case that Gazneli Mahmoud said about the conquest of Sumenât in India is listed in many texts. In the research on the specified period of the Fars poetry, it is stated that Ascedî-yi Mervezî is an important poet, although there is not enough information about his life and works. In the study, the existing resources will be collected, the poet's life and literary style will be informed, the examples of his poems will be presented in order to support the evaluations to be made.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
