Görüntüleme
53
İndirme
15
Aynu’l-Kudât el-Hemedânî (d. 492-1098/ö. 525-1131) tasavvufun bir ilim olarak ortaya çıktığı dönemde dünyaya gelmiştir. İslam Medeniyeti açısından zengin olan bu dönemde, Sünnî düşüncenin oluşmasında önemli bir yeri olan Nizamiye Medreseleri kurulmuş ve yaygınlaşmıştır. Hemedânî, küçük yaşlarından itibaren iyi bir tahsil görmüş ve ilk eserini 14 yaşında kaleme almıştır. O, yirmili yaşlarda tasavvuf, kelâm, tefsir, fıkıh, dil bilimleri, matematik, astronomi ve felsefe alanlarında yüksek düzeyli eserler vermiştir. Genç yaşta fetva verecek seviyeye ulaşarak Hemedan kadılığına ve aynı yerde mevcut medresenin müderrisliğine tayin edilmiştir. Hemedânî, meşgul olduğu ilmi faaliyetlerinin, arayışlarına ve zihnini kurcalayan sorularına cevap verememesi üzerine bir buhran geçirir. İmam-ı Gazzalî’nin eserleri vesilesiyle bu sıkıntıyı atlatır. Ahmed Gazzalî ile tanışması ise hayatında bir dönüm noktası olur. Ahmed Gazzalî’yi kendisine rehber olarak seçer ve ondan almış olduğu tasavvufi eğitim ile hayatının sonuna kadar etrafındaki insanları irşad eder. Özellikle yirmili yaşlarında fikirlerini özgürce dile getirmesi ve şatahat türü sözler söylemesi, aleyhinde faaliyet gösteren bir topluluğun oluşmasına neden olur. Bununla beraber üstün hitabet yeteneği ve etkili vaazları sayesinde aralarında devlet adamlarının da bulunduğu çok sayıda mürid edinmiştir. Hemedânî’nin tasavvuf yolu, Ahmed Gazzalî’den kendisine intikal eden aşk, cezbe ve fenadır. Ona göre din bir sosyal alışkanlık değildir. Tasavvuf, Allah’ı görmeyi ve O’na kavuşmayı hedefleyen bir yolculuktur. Otuz üç yaşında, Hemedân’da, zındıklık suçlamasıyla, Selçuklu veziri Kıvâmüddin Dergezînî’nin emriyle öldürülmüş/şehit edilmiştir. Şekve’l-Garîb adlı risalesi, ölümünden kısa bir müddet önce Bağdat’ta zindanda tutulduğu esnada, kendisini savunmak için dönemin ilim ve tasavvuf erbabına yazmış olduğu son eseri ve bir tür idam savunmasıdır. Yaşadığı dönemin âlimlerinden ve mutasavvıflarından yakınmalarını hüzünlü bir üslupla dile getiren bu eser, onun fikri sürecinin son halkasını teşkil etmesi bakımından önemlidir. Öte taraftan eser, tarihe iz bırakmış bir müellifin nasıl anlaşılması gerektiğine dair önemli metodik veriler sunmaktadır. Risalede tasavvuf, akâid, kelam ilimlerinin yanı sıra tefsir ilmine dair kıymetli veriler bulunmaktadır. Elinizdeki çalışma, Hemedânî’nin idam savunmasını yaptığı Şekve’l-garîb adlı eserinde yer alan tefsir uygulamalarını ve bunların tasavvufî yorumlarını tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda Hemedâni’nin dini ve edebi metinleri anlamlandırırken kullandığı metodun “kelâmın tamamından edinilmiş bilgi ve algı” ekseninde seyrettiğini söylemek mümkündür.
Aynu'l-Kudât el-Hemedânî (d. 492-1098/e. 525-1131) was born in the time that Tasavvuf appeared as a science. In this period, which is rich in terms of Islamic civilization, the Nizamiye Medreses, which is an important place in the formation of Sunnite thought, was established and spread. He has seen a good asset from his young age and has received his first work at the age of 14. At the age of twenty, he gave high-level works in the fields of tasavvuf, kelam, interpretation, fikh, linguistic sciences, mathematics, astronomy and philosophy. In the young age, it has reached the level to give fetva to the Hemedan female and at the same place to the modern medresen. He has a disappointment that he is not able to respond to his knowledge activities, his searches, and his thoughts. This is the cause of the work of GAZZAL. Meeting Ahmed Gazzali will be a turning point in his life. Ahmed Gazzali chooses him as a guide and he takes the tasavvufi education he has received from him and the people around him until the end of his life. Especially at the age of twenty, the freedom of expression of their ideas and the speaking of the kind of shataha will lead to the formation of a community that works against it. However, thanks to his superior speaking ability and effective preaching, he gained many students among them, including the state men. The way of the Tasavvuf of Hemedani is the love, attitude and evil that is in the way of Ahmed Gazzali. Religion is not a social habit. To see God and to meet Him. Thirty-three years old, he was killed in Hemedân, accused of murder, by the order of the Selçuklu veziri Kıvâmuddin Derginî. His apostle Shekve’l-Garîb, while he was held in prison in Baghdad shortly before his death, is the last work and a kind of death defense he wrote to the scientist and tasavvuf herb of the time to defend himself. This work that expresses their proximity to the allies and mutasavvives of the time in which he lives with a sad style is important in terms of making the final circle of his thought process. On the other hand, the work provides important methodological data on how to understand a trace left in the history. In the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, the Qur’an, and the Qur’an. Your work is intended to identify the interpretation practices in the work of Shekve'l-garîb and their tasavvufic interpretations in which Hemedani defends the death. In this context, it is possible to say that the method used by Hemedâni in understanding religious and literary texts is seen in the axis of "knowledge and perception acquired from the whole speech".
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
