Özet:

1980’li yıllardan sonra ülkelerin zengin doğal kaynaklara sahip olmalarının ekonomik büyüme üzerindeki etkisi ve bu etkinin altında yatan mekanizma hakkında çok az fikir birliği olduğu görülmektedir. Bu kapsamda doğal kaynakların potansiyel etki yolunu ekonomik büyümeye yönlendirmek için literatürde çok sayıda kuramsal ilişki tartışılmaktadır. Dikkat çekici sonuçlardan birisi, kaynak zengini ülkelerin kaynak fakiri ülkelere göre daha yavaş ekonomik büyüme oranlarına sahip olmasıdır. Bu bağlamda bu araştırmanın amacı, kaynak laneti ve çevresel ekonomik büyüme modeli temelinde Amerika Birleşik Devletleri’nin 1990-2020 dönemindeki doğal kaynak bileşenleri ile büyüme arasındaki kısa ve uzun vadeli bağlantılarının incelenmesidir. Eşbütünleşme metodolojisi uzun vadeli katsayı bulguları, GSYH ile sermaye, iş gücü, ormanlık alanlar, yenilenemeyen kaynaklardan elektrik üretimi, ekilebilir ve tarımsal alanlar değişkenlerinin pozitif yönlü; okullaşma, doğal kaynak rantları ve ekili alanlar değişkenlerinin ise negatif yönlü olduğunu göstermektedir. Kısa vadeli katsayı bulguları, GSYH ile sermaye, iş gücü, yenilenemeyen kaynaklardan elektrik üretimi ve tarımsal alanlar değişkenlerinin pozitif yönlü; okullaşma, doğal kaynak rantları ve ekili alanlar değişkenlerinin ise negatif yönlü olduğuna işaret etmektedir. Bununla birlikte uzun ve kısa vadeli bulgular, doğal kaynak rantlarının ekonomik büyümeyi kısıtlayarak kaynak laneti hipotezinin doğrulandığını açıklamaktadır. Aynı zamanda sermaye birikimi ve iş gücü, ekonomik performansı desteklemektedir.

Anahtar Kelimeler: