Dünyadaki enerji ihtiyacını karşılayan en önemli kaynaklardan biri olan fosil yakıtların yanması sonucunda oluşan sera gazlarının hem çevre kirliliğine hem de küresel ısınmaya sebep olduğu bilinmektedir. Bu nedenlerden dolayı çevre dostu olan yenilenebilir enerji kaynaklarına ilgi artış göstermektedir. Ülkemizde Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu (EPDK) tarafından, 2013 yılından itibaren benzine ve motorine yerli katkı olarak, oranları her yıl arttırılmak üzere biyodizel ve etanol ilave zorunluluğu getirilmiştir. Bu da yenilenebilir enerji kaynakları için etkin ve optimal yeşil tedarik zinciri ağı tasarımı çalışmalarının yapılmasını gerekli kılmaktadır. Bu çalışmada, çok amaçlı, çok ürünlü ve çok periyotlu yenilmeyen hammadde kaynaklarından üretilen ikinci nesil biyodizel yakıtların üretimi için tedarik zinciri ağ tasarımı problemi ele alınmıştır. Ele alınan problem için karmaşık tam sayılı doğrusal programlama modeli geliştirilmiştir. Önerilen model, biyodizel tedarik zincirinin toplam maliyet, çevresel etki ve sosyal etki minimizasyonunu içermektedir. Çevresel etki değerlendirme süreci için hem literatür çalışmaları incelenmiş hem de uluslararası değerlendirme metotlarına (Eco-indicator99, Recipe 2008, EDIP 2003, EPS 2000, vs.) başvurulmuştur. Ayrıca Uluslararası Standart Örgütünün ISO 14000 standardının ortaya koyduğu kriterlere de başvuru yapılarak yeni bir değerlendirme modeli önerilmiştir. Çok amaçlı modelin çözümünde epsilon-constraint metodu kullanılmıştır.
It is known that the burning of fossil fuels, one of the most important sources to meet the energy needs in the world, causes both environmental pollution and global warming. This is why there is an increased interest in renewable energy sources that are environmentally friendly. In our country, by the Energy Market Regulatory Authority (EPDK), since 2013, as a domestic contribution to gasoline and engines, additional biodiesel and ethanol obligations have been introduced to increase rates each year. This also requires effective and optimal green supply chain network design work for renewable energy sources. This study addressed the problem of supply chain network design for the production of second generation of biodiesel fuels produced from multi-purpose, multi-productive and multi-periodic non-nutrible raw materials sources. A complex number of linear programming models have been developed for the problem addressed. The proposed model includes the total cost, environmental impact and social impact minimization of the biodiesel supply chain. For the environmental impact assessment process, both literary studies and international assessment methods (Eco-indicator99, Recipe 2008, EDIP 2003, EPS 2000, etc.) have been applied. A new assessment model was also proposed by the International Standards Organization to apply for the criteria set out by the ISO 14000 standard. The method is epsilon-constraint.
Alan : Mühendislik
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|