Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
145
İndirme
59
Bu araştırmanın amacı; K-12 düzeyindeki çocukların dijital oyun oynama süreçlerine ilişkin ebeveyn görüşlerini belirlemektir. Bu amaca yönelik ebeveynlere çocuklarının oyun oynama süreçleriyle ilgili açık uçlu sorular yöneltilmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 6-14 yaş çocuğa sahip ve İstanbul Aydın Üniversitesi Çocuk Üniversitesi’ne devam eden çocukların ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmaya 8 kadın 4 erkek olmak üzere toplam 12 ebeveyn gönüllü katılım sağlamıştır. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak gönüllü ebeveynler ile yüz yüze görüşme yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre dijital oyun oynayan ebeveynlerin, çocuklarının oyun oynama süreçlerini kontrol edebildikleri belirlenmiştir. Çocukların büyük bir çoğunluğunun günde en az 1-2 saat dijital oyun oynadıkları ve bu sürelerin aileler tarafından belirlendiği ortaya çıkmıştır. Hiç oyun oynamayan çocukların da aileleri izin vermediği için oynamadıkları ortaya çıkmıştır. Teknolojinin, aile hayatını olumsuz etkilediğini belirten ebeveynler, çocuklarına interneti süreli kullandırdıklarını, çocuklarını sanal ortamdan uzak tutmaya çalıştıklarını, teknolojinin çocuklarını sosyal hayattan uzaklaştırdığını, çocuklarının oyundan sonra agresif olduklarını, kontrol edilmezlerse oyun bağımlısı gibi davrandıklarını, kişiliklerinin oyun oynarken değiştiğini belirtmişlerdir. Çocuklarının genelde yaratıcı ve zeka oyunlarını tercih ettiklerinde mutlu oldukları, savaş oyunlarında stresli ve sinirli oldukları, ödüllü oyunları pek tercih etmedikleri ve tepkilerinin oyuna göre değiştiği belirlenmiştir. Aynı zamanda bu çocukların oyun oynadıktan sonra daha mülayim olduğu belirlenirken aslında çocukların oyun oynamadığı her an daha agresif olduğu ortaya çıkmıştır. Oyun oynamasına izin verilmeyen çocuğunun derslerine karşı çok fazla meraklı olduğu, el becerisi ve teknolojiyle bağlantılı olan derslere daha ilgi duyduğu, rutin şeyleri tercih etmeyip düzen bozduğu belirlenmiştir. Çocukların bildikleri şeyleri tekrar etmek istemedikleri, tekrar edilen derslerden memnuniyetsiz oldukları, derslerin çocuğu heyecanlandırmadığı, ödev yaparken sıkıldıkları, derslerine sadece sınıfı geçmek için çalıştıkları belirlenmiştir. Ebeveynler çocuklarını sosyal bir çocuk olarak tanımlamışlardır. Çocukların açık sözlü olduğu, yanlış olan durumu öğretmenine açık bir dilde söylediği belirlenmiştir. Henüz bilgisayar oyunu oynamasına izin verilmeyen çocuğun çevresine karşılı ilgili olduğu ve gözlem yeteneğinin de yüksek olduğu belirlenmiştir.
The aim of this study is to identify the parents’ opinions about the digital gaming processes of children at the K-12 level. Parents are asked open questions about their children’s game processes. The research method has been used. The study group consists of parents of children with children aged 6-14 and continuing to Istanbul Aydin University Children's University. In the study, a total of 12 parents, including 8 women and 4 men, participated voluntarily. In the study, face-to-face interviews were conducted with volunteer parents using a semi-configured conversation form. Research finds that parents who play digital games can control their children’s game processes. It has been revealed that the vast majority of children play at least 1-2 hours of digital games a day and that these times are determined by families. Children who don’t play are not allowed to play because their families don’t. Parents indicate that technology affects family life, that they use the internet for their children, that they try to keep their children away from the virtual environment, that technology removes their children from social life, that their children are aggressive after the game, that if they are not controlled, they behave as gambling addicts, that their personality changes when they play. It has been determined that their children are happy when they prefer creative and intelligent games, they are stressful and nervous in war games, they don’t like the award-winning games much, and their reactions change according to the game. At the same time, it is also clear that these children are more aggressive after playing, but they are actually more aggressive every moment they do not play. It has been determined that the child who has not been allowed to play is so much curious about his lessons, he is more interested in the lessons related to his hand skills and technology, he does not prefer routine things and breaks the order. It is determined that children don’t want to repeat what they know, they’re dissatisfied with the repeated lessons, the lessons don’t excite the child, they’re tired when doing the task, they’re trying to just pass the class into their lessons. Parents have defined their children as a social child. It is determined that the children are clearly verbal, that the wrong situation is told the teacher in a clear language. It has been determined that the child who has not yet been allowed to play computer games is related to the surroundings and has a high capacity of observation.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
