İbn Mâlik, Arap dili gramerinin Sîbeveyhî’den sonraki en büyük isimlerindendir. Teshîlu’l-Fevâid ve Tekmîlu’l-Mekâsıd adlı eseri bu alanın en temel kaynaklarındandır. Eserini kendisi de şerh etmiş ve Elfiyye’sinde manzum olarak özetlemiştir. el-Murâdî, Ebû Hayyân, İbn Akîl, Hâlid el-Ezherî ve İbn Hişâm gibi pek çok müellif de İbn Mâlik’in bu eserini şerh etmişlerdir. Şârihlerin eser sahibine karşı mütevazı tutumu geleneğin bir özelliğidir. Ancak bu onların hataları görmezden gelmelerine veya eser sahibini eleştirmekten geri durmalarına sebep olmamıştır. Nitekim İbn Mâlik’in kendinden önceki dil bilimcilere eleştirileri olduğu gibi, kendisine de eleştiriler olmuştur. Sadece İbn Mâlik ile sınırlı olmayan bu durumun dil bilimcilerin birbirlerine veya bir dil bilimcinin diğerlerine itirazları üzerine yapılan müstakil çalışmalarda görmek mümkündür. Görüş farklılıklarının sebep olduğu nahiv uygulamaları ve dil bilimcilerin ekollerinin farklı olmasıyla açıklanabilecek konuların izahı bu çalışmanın hedefi değildir. Zira böyle bir durumda eleştiren ve eleştirilen tarafların her birini destekleyen dil bilimciler olacak ve tartışmalar çalışmanın sınırlarını zorlayacaktır. Bu çalışmada, İbn Mâlik’e yönelik eleştiriler metot, içerik, dil ve üslup şeklinde üç başlık olarak incelenmiş ve her biri kendi içerisinde kategorize edilerek örnekler verilmiştir.
Ibn Malik is one of the biggest names in Arabic language after Sibeveyh. Teshîlu’l-Fevâid ve Tekmîlu’l-Mekâsıd among the most important sources of this field. He explained his work and summarized as a poem in his Elfiyye. Many writers such as al-Muradi, Abu Hayyan, Ibn Akil, Halid el-Azhari and Ibn Hisham have also commented on this work of Ibn Malik. The modest attitude of the reviewers against the author is a characteristic of tradition. But, this, didn’t cause them to ignore the mistakes or stop them from criticizing the author. As a matter of fact, as Ibn Malik criticized the linguists before him, Ibn Malik had been criticized. It is possible to see this situation, which is not limited to Ibn Malik, in independent studies on linguists' objections to each other or to a linguist. Grammar practices caused by differences of opinion and the explication of the issues that can be explained by the differentiation of linguists' schools, are not the targets of this study. Because, in such a case, there will be linguists who support one of both sides and the discussions will push the limits of the study. In this study, criticisms of Ibn Malik were examined as three topics: method, content, language and style, and each of them is categorized and examples are given.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|