Abstract:

Türkiye’de ‘tıp doktoru’ unvanı liseden sonra 6 yıllık tıp eğitiminin ardından alınmaktadır. Bu unvanı alan hekimler tercihlerine göre Tıpta Uzmanlık Sınavına (TUS) girerek uzman olmaya hak kazanmaktadır. Tıpta Uzmanlık Sınavı yılda iki kere yapılmakta ve bu sınavdan başarılı olan hekimler tercihleri doğrultusunda seçtikleri uzmanlık branşında eğitim alarak uzman hekim olarak çalışmaya devam etmektedir. Bu çalışmada 29 uzmanlık dalında 2007 – 2017 yılları arasında yapılan TUS sınavlarına ait taban puanlar çıkarılmış ve Seçilen uzmanlık dalları dahili, cerrahi ve temel tıp bilimleri olarak gruplandırılmıştır. Çalışmada incelenendahili branşlar:acil tıp, aile hekimliği, anesteziyoloji ve reanimasyon, çocuk psikiyatri, çocuk sağlığı ve hastalıkları, Deri ve zührevi hastalıklar, klinik mikrobiyoloji ve enfeksiyon hastalıkları, fizik tedavi ve rehabilitasyon, göğüs hastalıkları, iç hastalıkları, kardiyoloji, psikiyatri ve nöroloji; cerrahi branşlar beyin ve sinir cerrahi, çocuk cerrahi, genel cerrahi, göğüs cerrahi, göz hastalıkları, kadın hastalıkları ve doğum, kalp ve damar cerrahisi, kulak burun boğaz hastalıkları, ortopedi ve travmatoloji, plastik, rekonstrüktif ve estetik cerrahi, üroloji; temel tıp bilimleri branşları ise radyoloji, tıbbi biyokimya, tıbbi mikrobiyoloji, tıbbi patoloji ve nükleer tıp olarak belirlenmiştir. Branşlara ait taban puanlar Öğrenci, Seçme ve Yerleştirme Merkezi (ÖSYM) web adresinden elde edilmiş, bu yıllara ait taban puan ortalamaları çıkarılmış ve zaman serileri analizi yapılmıştır. Yapılan değerlendirmedeincelenen dahili branşlardan Kardiyoloji, Göğüs Hastalıkları, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Acil Tıp, Kardiyoloji ve Aile Hekimliği; cerrahi branşlarda ise çocuk cerrahi, genel cerrahi ve kadın hastalıkları ve doğum branşlarına ait taban puanlarının yıllar içerisinde belirgin olarak düşüş trendi gösterdiği, temel tıp bilimleri branşlarının ise tamamının yıllar içerisinde belirgin olarak yükselme eğilimi gösterdiği tespit edilmiştir. Sürekli düşüş trendinde olan branşlara olan ilginin azaldığı düşünüldüğünde hem nitelik hem de nicelik olarak gelecekte bu branşlarda hekim açığı ortaya çıkabileceği göz önünde bulundurulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Keywords: