Özet:

Genç Türkiye Cumhuriyeti’nin kültür sanat politikaları, kültür ve sanat alanında yeni bir kimlik oluşturmayı amaçlamıştır. Bu dönemde, devletin ve sanatçıların Anadolu’nun kültürel mozaiğine ve kimliğine dayanan bir Türk kimliğini sanata yansıtma çabaları dikkat çekmektedir. Cumhuriyet'in ilk yıllarında hükümetler, sanatçıların Türk resminde ulusal ve yerel unsurlara yer verilmesi için özel politikalar oluşturmuştur. Hükümetin değişimiyle birlikte, sanatta kimlik oluşturma tartışmaları devam etmiş, bu dönemde modern batı sanat akımlarının teknik ve biçemleriyle yerel ve geleneksel teknik ve biçemleri sentezleyerek özgün biçemler ortaya koyan sanatçılar ve sanatçı grupları ortaya çıkmıştır. Yerel öğeleri evrensel bir teknikle ve biçem anlayışı ile sentezleyerek özgün bir resim dili oluşturan Fikret Otyam, resimlerinde Anadolu yaşamını, doğasını ve insanını ele alırken Anadolu halkının geleneklerini ve kültürünü de resimlerine aktarmıştır. Sanatçının resimlerine yansıyan halk sanatı örneklerini sanatına, öznel bir yorumdan ziyade nesnel ve belgeselci bir bakış açısı ile aktardığını söylemek yerinde olacaktır. Bu makalede, Fikret Otyam'ın halk hikâyelerine yer verdiği resimleri ele alınarak sanatçının biçemindeki yerel ve evrensel etkiler tespit edilmekte ve bu eserler üzerine çözümleme ve tartışmalar yapılmaktadır.

Anahtar Kelimeler: