Özet:

Bu çalışma Wistar Albino rat kullanılarak 15 gün boyunca gerçekleştirildi (n=7). 1)Kontrol: Fizyolojik salin gastrik gavaj ile verildi. 2) CsA: CsA (15 mg/kg/gün) subkutan (sc) olarak uygulandı. 3) CsA+SO grup: CsA (15 mg/kg/day; sc) ve SO (1 ml/kg, gavaj) olarak verildi. 4) CsA+O-3: CsA (15 mg/kg/gün; sc) ve O-3 (100 mg/kg, gavaj) olarak verildi. 5) CsA+SO+O-3: CsA (15 mg/kg/gün; sc), SO (1 ml/kg, gavaj) ve O-3 (100 mg/kg, gavaj) eş zamanlı olarak verildi. 6) SO: sadece SO (1 ml/kg; gavaj) ve 7) O-3: sadece O-3 (100 mg/kg, gavaj). Son uygulamalardan 24 saat sonra ratlar sakrifiye edildi. Biyokimyasal analizler için kan, karaciğer ve böbrek dokuları toplandı. Tüm gruplar arasında NOx bakımında bir fark belirlenmedi. CsA gruba göre diğer tüm gruplarda IL-1α, IL-1β seviyesindeki değişimler önemsizdi. Buna karşın IFN-γ düzeyleri SO ve O-3 hariç diğer tüm gruplarda arttı. Kontrol gruba göre CsA grubunda MDA, GSH, SOD ve CAT düzeylerindeki değişimler hem karaciğer hem de böbrek dokusunda önemsizdi. CsA grubuna göre CsA+O-3 grubunda böbrek dokusu MDA, GSH ve SOD düzeyleri yüksek bulunurken, buna karşın karaciğerdeki değişimler önemsizdi. Bu bulgulara göre, CsA ile birlikte SO ve O-3'ün kullanımı böbreklerde CsA'nın indüklediği oksidatif stresin önlenmesinde yeni bir yaklaşım olabilir.

Anahtar Kelimeler: