Özet:

Bu çalışmanın amacı, sedanter sağlıklı bireylerde antropometrik özellikler ile statik ve dinamik denge performansı arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Çalışmaya, gönüllü 56 kadın (yaş aralığı, 32,6±8,29) ve 49 erkek (yaş aralığı, 34±7,66) dahil edildi. Katılımcıların boy, kilo, beden kütle indeksi (BKİ), vücut yağ yüzdesi (VYY), çevre ölçüm değerleri (üst kol, uyluk, baldır, karın ve kalça) ve statik ve dinamik denge performansları ölçüldü. Statik ve dinamik denge performansları çift yönlü olarak, sırasıyla, Tek Bacak Üstünde Durma Denge Testi ve Y Denge Testi (YBT) ile değerlendirildi. Statik denge performans ortalama değeri ile katılımcıların kilo, BKİ, VYY, uyluk ve üst kol çevre ölçüm değerleri arasında negatif yönlü orta bir ilişki, sırasıyla (r= -0,42, p= 0,00; r= -0,39, p= 00; r= -0,50, p= 00; r= -0,36, p= 00; r= -0,40, p= 00), karın çevre ölçüm değeri ile negatif yönlü zayıf bir ilişki (r= -0,21, p= 0,04) tespit edildi. Katılımcıların boy değeri ile ortalama dinamik denge mesafesi (TOP) arasında pozitif yönlü orta bir ilişki (r=0,44, p= 00), BKİ değeri ile TOP mesafe (r=-0,21, p= 0,03) ile TOP% puanı arasında (r=-0,24, p= 0,01) negatif yönlü zayıf bir ilişki ve VYY ile TOP mesafe (r= -0,49, p= 0,00) ile TOP% puanı arasında (r=-0,43, p= 0,00) ise negatif yönlü orta bir ilişki tespit edildi. Sonuç olarak, boy değerinin hem kadın hem de erkeklerde TOP mesafe değerini olumlu yönde etkileyen ortak parametre olduğu, benzer şekilde hem kadın hem de erkeklerde artmış vücut kütlesi ve yağ oranının dinamik ve statik dengeyi olumsuz yönde etkileyen ortak parametre olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: