Görüntüleme
8
İndirme
1
Amaç: Akrilik ve kompozit rezinin farklı tipteki yapay dişlere termal yaşlandırma ile ve yaşlandırma olmadan tamir bağlantı dayanımını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Dört farklı yapay diş tipi (n=48) kullanılarak toplam 192 numune hazırlandı (Grup CA-Konvansiyonel polimetilmetakrilat, Grup IS-İzosite, Grup DCL-Çift çapraz bağlı akrilik, Grup NC-Nanohibrit kompozit). Tüm örnekler termal siklus ile yaşlandırıldı (TMC 5000 döngü, 5◦C/55◦C) ve otopolimerize akrilik rezin veya kompozit rezin ile tamir edildi. Tamir edilen örneklerin yarısı makaslama bağlanma dayanımı (SBS) testine, diğer yarısı ise tamir materyalinin yaşlanmasını taklit etmek için TMC’ye tabi tutuldu. Daha sonra yaşlandırılmış örneklere de SBS testi uygulandı. Veriler, üç yönlü varyans analizi (ANOVA) ile istatistiksel olarak analiz edildi. İkli karşılatırmalar tek yönlü ANOVA kullanılarak, çoklu karşılaştırmalar ise Tukey HSD testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Hem yapay olarak yaşlandırılmamış hem de yaşlandırılmış kompozit rezinin ve yapay olarak yaşlandırılmış akrilik rezinin bağlanma dayanımı yapay diş tipine bağlı olarak değişiklik göstermedi (p>0.05). Öte yandan yapay olarak yaşlandırılmış akrilik rezin CA grubu (9,25±2,96) için NC grubuna (5,01±3,09) olandan daha yüksek bağlanma gücü gösterdi (p<0,05). Yapay diş çeşidi ve TMC den bağımsız olarak kompozitin bağlanma dayanımı akrilikten daha yüksek bulundu (p<0,05). TMC, hem akrilik hem de kompozit tamir materyalinin bağlanma gücünü tüm yapay diş tiplerinde azalttı (p<0.05) Sonuçlar: Hareketli bölümlü protezlerde kullanılan yeni nesil suni dişler pahalıdır. Bu nedenle kırık dişleri değiştirmek yerine kompozit rezinlerle tamir etmek hem zamandan kazanç sağlar hem de ekonomiktir.
Objectives: To compare repair bond strength of acrylic and composite resin to different type of artificial teeth with and without thermocycling aging (TMC). Materials and Methods: A total of 192 specimens were prepared using four different types of artificial teeth (n=48) (Group CA-Conventional polymethylmethacrylate, Group IS-Isosite, Group DCL-Double cross-linked acrylic, Group NC-Nanohybrid composite). All specimens were aged with thermocycling (TMC; 5000 cycles, 5◦C/55◦C) and repaired with auto-polymerized acrylic resin or composite resin. Half of the repaired samples were subjected to shear bond strength (SBS) test while the other half were subjected to TMC to simulate the aging of the repair material. Then, artificially aged specimens were also subjected to SBS test. Data were statistically analyzed by three-way analysis of variance (ANOVA). Paired comparisons were made using one-way ANOVA, and multiple comparisons were made using Tukey HSD test (α=0.05). Results: The bond strength of both non-aged and artificially aged composite resin and non-aged acrylic resin did not differ according to artificial teeth type (p>0.05). However, artificially aged acrylic resin showed higher bond strength for group CA (9.25±2.96) than for group NC (5.01±3.09) (p<0.05). Bond strength of composite resin was higher than acrylic resin regardless of artificial teeth type and TMC (p<0.05). TMC decreased the bond strength of both acrylic and composite repair materials to all types of artificial teeth (p<0.05) Conclusions: New generation artificial teeth used in removable dentures are costly. Therefore, repairing fractured teeth with composite resins instead of replacing them can be both time-efficient and economical.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
