Özet:

Amaç: Tükrük bezi lezyonlarının tanısında yaygın olarak kullanılan ince iğne aspirasyon (İİA) materyallerinin değerlendirmesinde standardizasyonu sağlamak amacı ile Milan Raporlama sistemi (MRS) geliştirilmiştir. Çalışmamızda tükrük bezi İİA sitolojileri incelenerek, sitolojik tanı kategorilerinin histopatolojik tanı ile uyumunun araştırılması ve Milan raporlama sisteminin etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: 1 Ocak 2017 ile 31 Aralık 2021 tarihleri arasında merkezimize önce tükrük bezi İİA materyali ve daha sonra rezeksiyon materyali gönderilen 79 olgu çalışma kapsamına alındı. Olguların demografik, radyolojik, klinik bulguları ve MRS’ye göre revize edilen sitomorfolojik tanıları değerlendirildi. Her kategori için malignite riski (MR) ve neoplazi riski (NR) oranları hesaplandı. İİA’nın sensitivite, spesifite, pozitif prediktif değer ve negatif prediktif değerleri belirlendi. Bulgular: Olguların 34’ü kadın, 45’i erkektir. Erkeklerde malignite oranı %29, kadınlarda %18’dir. Lezyonların %96’sı parotis, %4’ü submandibular gland yerleşimli olup, ortalama lezyon çapı benign olgularda 2,7 cm, malign olgularda 3,2 cm’dir. Olgular MRS tanı kategorilerine göre analiz edildiğinde 3 olgu nondiagnostik (ND, %4), 6 olgu nonneoplastik (NN, %8), 4 olgu önemi belirsiz atipi (AUS, %5), 46 olgu benignneoplazi (BN, %58), 8 olgu malignite potansiyeli belirsiz tükrük bezi neoplazisi (SUMP, %10), 4 olgu malignite kuşkusu (MK, %5) ve 8 olgu malign (%10) olarak değerlendirilmiştir. MR oranları ND, NN, AUS, BN, SUMP, MK, malign kategorilerde sırası ile %33, %0, %50, %0, %63, %75, %100, NR oranları ise ND’de %67, NN’de %50, AUS’ta %75, BN, SUMP, MK ve malign kategoride %100’dür. Tükrük bezi İİA’nın sensitivitesi %100, spesifitesi %98, pozitif prediktif değeri %92 ve negatif prediktif değeri %100 olarak belirlendi. Sonuç: Tükrük bezi İİA sitolojilerinin değerlendirilmesinde kullanılan MRS, MR yönünden NN, BN ve malign kategorilerde oldukça güvenilir bir sistemdir. Bununla birlikte ara kategorilerilerde tanımlanan kriterlerin, geniş olgu serilerin değerlendirildiği çalışmalara göre yeniden düzenlenmesi gerektiği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: