Görüntüleme
4
İndirme
5
Günümüzde pek çok ülkede kırsal kalkınma, hükümetlerin ehemmiyetle üzerinde durdukları öncelikli bir husus haline gelmiştir. Kırsal kalkınma, toplumların sadece iktisadi yönden değil sosyal ve kültürel açılardan da gelişmelerini öngören bir vetireyi de ifade etmektedir. Kırsal alanlar çoğu zaman yeterli gelir seviyesine sahip bulunmayan, temel altyapı imkân ve olanaklarının kısıtlı olduğu, ekonomik faaliyet olarak genellikle tarım veya tarıma dayanan işlerin sürdürüldüğü, eğitim ve sağlık hizmetlerinde sınırlı olanaklara sahip olan insanların yaşadığı bir nüfusu barındırmaktadır. Kırsal toplumun kalkındırılabilmesi için, 1923’ten günümüze kadar yapılan yatırımlara ve gösterilen tüm çabalara rağmen, kalkınma süreci içerisinde bulunan Türkiye’de, kırsal yerleşimlerin sayıca fazla ve dağınık olması, buralara ulaşım da yaşanan sıkıntılar ve söz konusu yerlere yönelik olarak alınan kararların yanlış ve yetersiz oluşu, bu alanların bütünüyle kalkındırılması için arzu edilen seviyeye ulaşılamamasına sebep olmuştur. Bu çalışma kapsamında Türkiye’nin gelişmiş bölgeleri arasında yer alan Güney Ege Bölgesi içinde yer alan tüm kırsal yerleşimlerin gelinen noktada kırsal kalkınmışlıkta hangi seviyede olduğunu, yerelde yaşayan insanların kırsal kalkınmanın gerçekleşmemesinde en önemli sorun olarak neyi gördükleri araştırılmıştır. Güney Ege Bölgesi özelinde ve tüm kırsal yerleşimleri kapsayan bu nicel araştırma kırsal kalkınmanın sosyal boyutuna vurgu yaparak kendinden sonraki kırsal kalkınma odaklı çalışmalara özgün bir katkı sağlaması yönüyle önemlidir.
In many countries today, rural development has become a priority for governments. Rural development refers to a process that envisages the development of societies not only economically but also socially and culturally. Rural areas often harbor a population that does not have sufficient income, has limited basic infrastructure facilities and opportunities, is generally engaged in agriculture or agriculture-based work as an economic activity, and has limited opportunities in education and health services. Despite all the investments and efforts made since 1923 for the development of rural communities, the large number and scattered nature of rural settlements, the difficulties experienced in transportation to these areas, and the wrong and inadequate decisions taken for these areas have led to the failure to reach the desired level for the development of these areas as a whole in Turkey, which is in the process of development. Within the scope of this study, the current level of rural development in all rural settlements in the South Aegean Region, which is among the developed regions of Turkey, and what local people see as the most important problem in the lack of rural development have been investigated. This quantitative research, which is specific to the South Aegean Region and covers all rural settlements, is important in that it emphasizes the social dimension of rural development and makes a unique contribution to subsequent rural development-oriented studies.
Alan : Filoloji; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
