Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
18
İndirme
8
Ebeveynlik biçimleri, ebeveyn-çocuk ilişkisinin sağlıklı sürdürülebilmesinde etkin rol oynamaktadır. Gelişen teknoloji ve dijitalleşme ile birlikte ortaya çıkan dijital medya araçları, dijital dünyanın içine doğan Z kuşağı çocuklarının hayatında önemli bir yer tutmaktadır. Ebeveynler de çocukları için artık vazgeçilmez olan bu unsur karşısında hem onları desteklemek, hem de olası risklerden korumak adına dijitalleşmeye yönelik yeni ebeveynlik tutumları geliştirmektedir. Çalışmada bu dijital ebeveynlik tutumlarının, ebeveynlerin ergenlik döneminde olan çocukları ile ilişkisini nasıl etkilediği araştırılmaktadır. Çalışma kapsamında Z kuşağı ergen çocuk sahibi 400 ebeveyn ile yapılandırılmış tarama çalışması yapılmıştır. Dijital ebeveynlik tutumları, çocukları dijital medya araçlarını kullanma konusunda destekleme ve bu araçların olası risklerinden koruma alt boyutlarında incelenmiş olup, bu boyutların ebeveynlerin çocukları ile olan ilişkisine etkisini ölçmek için çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Kullanılan ölçeklerin geçerlilik ve güvenilirliklerinin test edilmesinde açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizlerinden faydalanılmıştır. Araştırma sonuçları ebeveynlerin, dijital medya konusunda çocuklarını hem destekleme hem de koruma yönünde geliştirdikleri dijital ebeveynlik tutumlarının çocukları ile olan ilişkilerini olumlu yönde etkilediğini göstermektedir.
Parenting styles play an active role in maintaining a healthy parent-child relationship. The digital media tools that have emerged with the development of technology and digitalization occupy an important place in the lives of Generation Z children, who were born in the digital world. Parents are developing new parenting styles for digitalization to both support and protect their children from potential risks of this now indispensable element for children. The study examines how these digital parenting attitudes affect the relationship between parents and their children. The study involved a structured survey of 400 parents of Gen-Z teens. Digital parenting attitudes were examined in the sub-dimensions of supporting children’s use of digital media tools and protecting them from the potential risks of these tools, and multiple regression analysis was used to measure the effect of these dimensions on the parent-child relationship. Exploratory and confirmatory factor analyses were used to test the validity and reliability of the scales used. As a result of the research, it was found that both dimensions had a positive and significant effect on the parent-child relationship.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
