Görüntüleme
1
19. yüzyıldan itibaren toplumsal hayatta kadının görünür olmasıyla birlikte endişeye kapılan bazı erkek yazarlar, özneleşen kadınları eserlerinde kötücüllükle, felaketle ve kaosla ilişkilendirerek bir anlamda cezalandırmışlardır. Toplumsal yaşamda görünür olan kadını olumsuz özelliklerle bezeyerek gösteren eserlerde femme fatale imgesi ortaya çıkmış, Türk edebiyatında da modernleşmenin başlamasıyla birlikte ilk örnekleri görülmüştür. Femme fatale tipi, kadınsılığını kullanarak erkekleri kendine âşık eden, oyunlarla amacına ulaşmaya çalışan ve eserin sonunda mutlaka felakete sebep olacak eylemlerde bulunan bir tiptir. Yazdığı oyunlarla toplumsal meselelere değinen Abdülhak Hâmid, kadının Batı’da olduğu gibi Osmanlı’da da ön plana çıkması sebebiyle eserlerinde femme fatale karakterler inşa ederek, ideolojik söylem içerisinde kadının durması gereken yeri örtük bir biçimde göstermiştir. Femme fatale’ın kavramsal sınırlarını çizerek başlayan bu çalışma, Abdülhak Hâmid’in İçli Kız ve Finten isimli oyunlarında inşa ettiği femme fatale tiplere odaklanmaktadır. Yazarın bu inşa sürecinde femme fatale tipler merkezde olmak üzere diğer kadın karakterleri algılayışı üzerinde de durulmuş, yazarın femme fatale imgesini oluştururken beslendiği kaynaklar örneklerle gösterilmiştir.
Some male authors who become distressed by the visibility of females in social life by 19th century in a sense punish women in their works through associating them with maliciousness, disaster and chaos. The image of femme fatale emerged in works depicting the woman who is visible in social life by adorning her with negative characteristics, and the first examples were seen in Turkish literature with the onset of modernization. Femme fatale type is the one that steals men’s heart through using femininity, achieves her goals through shams and acts in a way that definitely causes disaster at the end of the work. Touching on social mattes in his works, Abdulhak Hâmid forms femme fatale characters in his works and implicitly indicates the place of women in ideological discourse as a result of women’s coming into prominence in Ottoman society as in the West. The present study firstly draws the theoretical boundaries of femme fatale and focuses on femme fatale types built in the plays İçli Kız and Finten by Abdulhak Hâmid. The perception of the author of especially femme fatale types and then other female characters are emphasized and the sources used by the author while forming femme fatale image are manifested through examples.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
