Görüntüleme
17
Etik bir tartışıma konusu olarak Egoizm, bilinçli ya da bilinçsiz bir şekilde yanlış anlaşılmış ve birçok kişi tarafında eleştiriye tabi tutulmuştur. Filhakika yok sayılmak istenmiştir. Özellikle birçok etik kitabında hazcılık ve faydacılık gibi kendine çok yakın olan diğer teorilere göre az yer verilmiş hatta hiç söz edilmediği de olmuştur. Tek sorun bu değildir. Kavramın etimolojik olarak da sıkıntıları olduğu görülmektedir. Özellikle egoizm kavramın egotizm terimiyle çok sık karıştırıldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca ahlak felsefesi tartışmalarında egoizmin bir etik teori olarak sayılmamaya çalışılmasında onun tek boyutunun ele alınmasın da etkisi olduğu görülmektedir. Bu tek boyutu onun Psikolojik Egoizm kategorisi olup; bu alanın bir etik teori olmaktan çok psikolojik bir betimleme olduğu açıktır. Fakat bunun yanında Egoizmin normatif boyutu es geçilmektedir. Ancak bu mertebedeki iki ana kategori olan Etik Egoizm ve Rasyonel Egoizmin kendilerine etik alanda bir yer edinme iddiasında ve çabasında olduğu da bir olgu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada da bu çabalara değinilmeye çalışarak, egoizm-egotizm kavramlarına bakılıp; egoizmin psikolojik ve normatif biçimleri ve bunların temel kabulleri ile varsayımları tanımlanmaya çalışılacaktır.
Egoism as a subject of ethical debate has been consciously or unconsciously misunderstood and criticized by many people. It has even been ignored. Especially in many ethics’ books, it has been given less space than other theories that are very close to it, such as hedonism and utilitarianism, or even not mentioned at all. This is not the only problem. The concept also has etymological problems. In particular, it is understood that the concept of egoism is often confused with the term egotism. Moreover, it is seen that the fact that egoism is not considered as an ethical theory in moral philosophy discussions is due to the fact that only one dimension of egoism is considered. This single dimension is its category of Psychological Egoism; it is clear that this field is a psychological description rather than an ethical theory. However, the normative dimension of Egoism is also overlooked. However, it is a fact that the two main categories at this level, Ethical Egoism and Rational Egoism, claim and strive to gain a place for themselves in the ethical field. In this study, by trying to address these efforts, the concepts of egoism-egotism will be examined and the psychological and normative forms of egoism and their basic assumptions and assumptions will be defined.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
