Bu makale, Juan González de Mendoza’nın 1585 tarihli Historia’sının erken modern Avrupa Sinolojisinin kökenini temsil ettiği görüşünü yeniden incelemektedir. 16. yüzyıl Portekiz seyahatnamelerini ve tarih kayıtlarını, 1575-1605 arası İspanyol kayıtlarını ve 1516 tarihli Osmanlı Ali Ekber’in Ming Hanedanı dönemi Çin’ini betimleyen Hıtayname adlı eserini de içeren, Çin hakkında göz ardı edilmiş İberya ve Osmanlı metinlerini öne çıkarmaya çalışmaktadır. Makalenin amacı Sinolojinin kökenlerinin yeniden kavramsallaştırılmasını ve potansiyel olarak köklerini Mendoza’nın 1585 tarihli eserinden daha da erken olabileceğini tartışmaktır. Erken dönem Portekiz ve İspanyol anlatıları ve Çin üzerine derlemeleri, 16. yüzyıl Avrupası'ndaki sistematik yazılı kaynaklardan öncedir. Ayrıca Ali Ekber’in Hıtayname’si Osmanlı elitlerine Çin’in bir portresini sunmaktadır. Göz ardı edilen 1585 öncesi bakış açılarını yeniden değerlendirmek Sinoloji’nin kökenleri hakkındaki Batı Avrupa varsayımları sorgulanmasını gerektirmektedir. Çin’i anlamaya yönelik bu gürüşümler 19. yüzyıl Avrupası’nda bilimsel bir akademik disiplin haline gelmeden önce sinolojinin varlığına işaret etmektedir. 1585 yılından önceki etkileşimlere dair kanıtları yeniden düşünmek, erken modern dönemde Avrasya bilgi birikimine dair kavrayışlara yeni bir bakış açısı getirmektedir.
This article re-examines the view that Juan González de Mendoza’s 1585 Historia signifies early modern European Sinology’s genesis. It highlights overlooked pre-1585 Iberian and Ottoman texts on China, including 16th century Portuguese travelogues and histories, 1575-1605 Spanish accounts, and Ali Akbar’s 1516 Ottoman Khataynameh portraying Ming China. The objective is stimulating debate on re-conceptualizing fledgling Sinology’s origins, potentially shifting its roots further back before Mendoza’s 1585 work. Early Portuguese and Spanish eyewitness narratives and compilations on China preceded sixteenth century treatises methodically gathering information for European audiences. Meanwhile, Akbar’s Khataynameh offered Ottoman circles an authoritative profile of China. Highlighting these overlooked pre-1585 perspectives challenges Western European assumptions about Sinology’s genesis, inviting scholarly rethinking. The diverse preliminary attempts at comprehending China reveal embryonic Sinology emerging through incipient Sino-European interactions before coalescing as a formal academic discipline in nineteenth century Europe. Retrieving evidence of pre-1585 engagement broadens conceptualizations of early modern Eurasian knowledge accumulation.
Alan : Eğitim Bilimleri; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|