Baklagiller, tüm dünyada milyonlarca insan için yüksek kaliteli gıda kaynağı sunan tarımsal üretim sisteminin önemli bir parçasıdır. Baklagiller arasında yer alan mercimek, yüksek amino asit, protein ve diyet lifi ve düşük yağ oranına sahip, tek yıllık ve kendi kendine tozlaşan bir bitkidir. Bu çalışmada, 44 mercimek genotipinin karakterizasyonu, SDS-PAGE kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Protein bantları, var (1) veya yok (0) şeklinde puanlanmış ve mercimek genotiplerinin bant aralığının 12-20 bant arasında olduğu belirlenmiştir. Jaccard’ın genetik benzerlik katsayısı (GD), ortalama 0.216 olarak tespit edilmiştir. Suriye2 ile Irak3 genotipleri arasında maksimum genetik uzaklık 0.526 olarak bulunmuş ve gelecekteki mercimek ıslahı çalışmalarında kullanılabileceği belirlenmiştir. AMOVA mercimek genotiplerindeki yüksek genetik çeşitliliğini varlığını araştırmış ve populasyon içindeki (83%) varyasyonun populasyonlar arasındaki (17%) varyasyona kıyasla yüksek olduğunu göstermiştir. STRUCTURE algoritması, mercimek genotiplerini coğrafi bölgelerine göre iki gruba ayırmıştır. UPGMA kümelemesi, mercimek genotiplerini iki ana kümeye (A ve B) ayırmıştır. STRUCTURE ve UPGMA analizlerinin sonuçlarını doğrulamak için PCoA gerçekleştirilmiş ve sonuçların uyum içerisinde olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonuçları dünyanın farklı yerlerinde mercimek ıslahı ile ilgilenen araştırmacılara önemli katkılar sağlayacaktır.
Pulses are an important component of the agricultural production system, providing high-quality food to millions of people worldwide. Among pulses, lentil is an annual and self-pollinated crop known to be its high proteins, amino acids, dietary fibers and low fat in the world. In the current study, the characterization of 44 lentil genotypes was performed using SDS-PAGE (Sodium dodecyl sulfate-polyacrylamide gel electrophoresis) technique. The protein bands were scored according to a binary system as the present (1) or absent (0) that ranged 12-20 bands in lentil genotypes. The Jaccard’s coefficient of genetic dissimilarity (GD) was measured, and the mean GD was 0.216. Maximum genetic distance was found as 0.526 between Syria2 with Iraq3 and these genotypes might be recommended for future lentil breeding. AMOVA explored the presence of higher genetic variety within genotypes (83%) than among genotypes (17% variations). STRUCTURE algorithm separated lentil genotypes into two groups mainly on the basis of their geographic. The UPGMA clustering separated lentil genotypes into two main clusters A and B. The PCoA was also conducted to confirm the results of structure and UPGMA analyses. Findigs from the PCoA and structure analyses were in full agreement with those obtained by UPGMA. The results might be useful for researchers worldwide who are interested in lentil breeding.
Alan : Fen Bilimleri ve Matematik
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
