Özet:

Amaç: Bu araştırmanın amacı, futbol oyuncularında pozisyonel rekabet düzeyi ile zihinsel dayanıklılık arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışma, Türkiye Futbol Federasyonu 2. Lig, 3. Lig, Bölgesel ve Yerel Amatör Lig’de oynayan 202 futbol oyuncusu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Kişisel bilgi formu, sporda pozisyonel rekabet ölçeği ve zihinsel dayanıklılık envanteri veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Veri dağılımının normalliğine göre gruplar arası karşılaştırmalar için ilişkisiz örneklemler için T-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Futbol oyuncularında pozisyonel rekabet düzeyi ile zihinsel dayanıklılık arasındaki ilişki Pearson korelasyon katsayısı ile belirlenmiştir. Bulgular: Sporda zihinsel dayanıklılık envanteri ve pozisyonel rekabet ölçeği puanlarında, spor yaşı, spor ile ilgili akademik eğitim alma durumu, lig ve aylık gelir durumuna göre anlamlı farklılık belirlenmedi (p>0.05). Yaş değişkenine göre, takım arkadaşını destekleme, iletişim ve antrenörü tanıma alt boyut puanlarında, haftalık antrenman sayısı değişkenine göre iletişim alt boyut puanlarında ve mevki değişkenine göre ise takım arkadaşı desteği alt boyut puanlarında anlamlı farklılıklar belirlendi (p<0.05). Ayrıca, futbol oyuncularında pozisyonel rekabet düzeyi ile zihinsel dayanıklılık arasında anlamlı ve zayıf düzeyde pozitif bir ilişki belirlendi. Bununla beraber, sporda pozisyonel rekabet ölçeği toplam puanları ile zihinsel dayanıklılık envanterinin kontrol alt boyut puanları arasında ise negatif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir. Sonuç: Sonuç olarak, futbol oyuncularının pozisyonel rekabet düzeyleri arttıkça zihinsel dayanıklılıklarını da arttığı söylenebilir. Fiziksel antrenmanların zihinsel antrenman uygulamaları ile birleştirilmesiyle, futbol oyuncularının zihinsel dayanıklılıkları geliştirilebilir.

Anahtar Kelimeler: