Bu çalışma Samsun ilinde faaliyet gösteren tarımsal üretici örgütlerinin kendi aralarında yaptıkları yatay işbirliğinin; tarımsal örgütün başarısına etkisini tespit etmek amacıyla 2013 yılında yapılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler, Samsun ilinde faaliyet gösteren 59 farklı tarımsal üretici örgütünün yöneticilerinden anket ve mülakat yoluyla elde edilmiştir. Tarımsal üretici örgütlerinin sosyoekonomik değişkenler açısından karşılaştırılmasında frekans, Student’s t testi ve ki-kare analizi; örgütlerin oluşturduğu sosyal ağa ait çıkarımların elde edilmesinde SAA analiz yöntemlerinden yoğunluk ve ortalama derece analizleri; başarı durumları ile iş birliği düzeylerinin karşılaştırılmasında ise korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarında, incelenen tarımsal üretici örgütlerinin %59’unun başarısız olduğu; tarımsal kalkınma kooperatiflerinin (%63) tarımsal üretici birliklerine (%55) göre daha başarısız olduğu tespit edilmiştir. Araştırmanın bir diğer bulgusu ise kendi aralarında işbirliği yapan tarımsal üretici örgütlerinin işbirliği yapmayanlara göre daha başarılı olduklarıdır. Başarılı tarımsal üretici örgütlerinin üye sayısı, üyelerin mali yükümlülüklerini yerine getirme oranı ve istihdam edilen personel sayısı başarısız olanlara göre daha fazla olduğu saptanmıştır. Aynı şekilde başarılı tarımsal üretici örgütlerinin üye sayısının yıllara göre artma durumu daha fazla iken başarısız olanların üye sayılarında bir değişme olmayanların oranı daha fazladır. Üye sayısındaki yıllara göre değişim başarısız tarımsal üretici örgütlerinde daha yüksek olduğu görülmektedir. Başarılı ve başarısız tarımsal üretici örgütlerinin yöneticilerinin eğitim düzeyleri ve daha önce başka bir yerde yöneticilik yapma deneyimleri arasında fark olmadığı tespit edilmiştir. Daha önce yöneticilik ve organizasyon konularında eğitim alan yöneticilerin oranı, başarılı olan tarımsal üretici örgütlerinde daha fazladır. Tarımsal üretici örgütlerinin başarı durumları ile işbirliği düzeyleri ve diğer örgütlerle olan ilişki sayıları (derece) arasında pozitif yönlü orta derecede bir ilişki bulunmaktadır. Tarımsal üretici örgütlerinin başarısı için yatay işbirliğinin artırılmasına yönelik çalışmaların yapılması ve bu örgütlerde yöneticilik görevinde bulunanlara yönetim ve organizasyon konusunda eğitimler verilmelidir.
This study was conducted in 2013 in order to identify the effects of the horizontal cooperation between the agricultural producer organizations operating in the province of Samsun; the success of the agricultural organization. The data used in the study was obtained through surveys and interviews from managers of 59 different agricultural producer organizations operating in Samsun province. In comparison of socio-economic variables of agricultural producer organizations, the frequency, Student's t test and ki-quare analysis; in obtaining outcomes from the social network that organizations form, the intensity and average degree analysis from the SAA analysis methods; in comparison of success situations and cooperation levels, the correlation analysis was used. The study found that 59% of the agricultural producer organisations surveyed failed; and that agricultural development cooperatives (63%) failed more than agricultural producer unions (55%). Another conclusion from the study is that agricultural producer organisations that cooperate with each other are more successful than those that do not cooperate. It has been found that the number of members of successful agricultural producer organizations, the rate of members fulfilling their financial obligations, and the number of employed staff are higher than those who fail. Similarly, the number of members of successful agricultural producer organizations is increasing over the years, while the number of members who fail is higher than the number of members who have not changed. The number of members compared to the years, the change is seen to be higher in the failed agricultural producer organizations. It has been found that successful and unsuccessful agricultural producer organizations have no difference between the level of training of managers and their previous experience of managing elsewhere. The ratio of managers who have previously trained in management and organizational subjects is higher in successful agricultural producer organizations. There is a positive, middle-degree relationship between the success status of agricultural producer organizations and cooperation levels and the number of relationships (degrees) with other organizations. Working to enhance horizontal cooperation for the success of agricultural producer organizations and training in management and organization should be provided to those in the management duties in these organizations.
Alan : Ziraat, Orman ve Su Ürünleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|