Özet:

İnsan sosyal bir varlıktır ve çevresinden ayrı düşünülemediği gibi çevresinden ayrı da davranamaz. Ait olduğu toplumun inanış ve ritüellerini benimseyen, uygulayan ve gelecek kuşaklara aktaran bireyin yaşamında önemli geçiş dönemleri vardır. Doğum, evlilik ve ölüm olarak adlandırılan bu geçiş dönemleri, bireyin yeni durumuna uyum sağlaması adına birtakım inanış ve uygulamaları da beraberinde getirir. Bireysel ve toplumsal anlam ve işlevleri olan bu inanış ve uygulamalar, kültürün oluşumunda önemli bir yere sahiptir.

Yaşamın içindeki insan üzerinde çok büyük etkileri olan geçiş dönemi gelenek, inanış ve uygulamalarının gelecek kuşaklara aktarılması, somut olmayan kültürel mirasın korunarak yaşatılması adına önemli bir adımdır. Geçiş dönemlerinden ilki olan doğum fiziksel ve biyolojik bir olgu olmakla birlikte aynı zamanda kültürel ve sosyal bir durumdur. Dünyaya yeni gelen bebek bakıma ve korunmaya muhtaçtır. Bebeğin gözlerini açtığı yaşama ve ait olduğu topluma tutunabilmesi anneye bağlıdır. Anne ve bebeği bekleyen bu uyum süreci ve ait oldukları topluma dahil oluşları inanış, uygulama ve ritüeller aracılığı ile gerçekleştirilir.

Bu çalışma, Isparta Şarkikaraağaç ilçesindeki insan hayatının başlangıcı olan doğum ile ilgili inanış ve uygulamaları tanımlamayı ve bu uygulamaları değerlendirmeyi amaçlar. Çalışmada konuyla alakalı çeşitli inanışları tespit amacıyla kaynak kişi görüşlerine başvurulmuştur. Çalışma sonucunda elde edilen verile ışığında, adet ve inanışların bir kısmının günümüzde halen eskisi gibi, bir kısmının çeşitli değişimlere uğrayarak yaşatılmakta olduğu bir kısmının ise tamamen ortadan kalktığı gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: