Görüntüleme
30
İndirme
6
Türkiye'de 2000'li yıllardan bugüne köylerin mekânsal ve ekonomik yönleri değişmektedir. 6360 sayılı Büyükşehir Yasası (2012) ile çok sayıda (16102) köy “mahalle” statüsüne geçmiştir. Kırsal alanlar genellikle yukarıdan aşağıya politika yaklaşımıyla şekillenmektedir ve son yıllarda, uluslararası ve ulusal bazda kırsal alanların şekillendirilmesinde yerel halkın katılımının önemi giderek önemsenmektedir. Ancak, ülkemizde bu alanda sınırlı sayıda çalışma olduğunu belirtmek mümkündür. Bu makale, yerel halkın kırsal yerleşime olan bağlılığının nedenlerini ve Baltaköy'deki (Aydın, Türkiye) yerel halkın zeytin yetiştiriciliği, mimari ve geleneksel unsurlar arasındaki ilişkiyi anlamaya yönelik bir girişimdir. Makale, yerel sakinlerin yaşlarına bağlı olarak iki karşıt yaklaşıma sahip olduklarını göstermektedir—yerel evleri, zeytin değirmenlerini ve kırsal yaşam tarzını korumak ya da onları dikkate almamak.
In Turkey, the spatial and economic aspects of villages have changed since the 2000s. A great number of (16102) villages have become a “quarter” through the Metropolitan Law No. 6360 (2012). Rural areas have been generally shaped through centralized vertical approaches. In recent years, the importance of the participation of the local people in shaping rural areas are emphasized. However, there is limited study. The paper is an attempt to understand the reasons behind the local residents’ attachment to rural built-up environments and the architectural and traditional elements of olive oil processing in Baltaköy (Aydın, Turkey). The article indicates that residents have two opposing approaches—conserving vernacular houses, olive mils and the rural lifestyle and neglecting them—depending on their age.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
