Abstract:

Yunan Başbakanı Venizelos`un İngilizlerle işbirliği içinde 15 Mayıs 1919’da başlattığı “İngiliz destekli Anadolu macerası”, istenilen süratte olmamasına rağmen ilerliyordu. Başlangıçta, Venizelos`un 1915’te hazırlamış olduğu Anadolu İşgal planına şiddetle karşı çıkan Kral Konstantin bile işgalin devamı için geldiği İzmir’de, Yunanlı olmamasına rağmen kendini “Megola İddianın” rüzgârına kaptırmış, Ankara kapılarında büyük bir zaferin hayalini kurmaya başlamıştı. Ekim 1920 seçimlerinde Venizelos`un yerine Başbakanlığa gelen Gunaris ve kurmayları da, kendilerinin ölüm fermanını hazırlayan haksız işgalin, sonuçlarını görmekten uzak, öngörülü bir general olan Metaksa’ın gerçekçi değerlendirmelerini dikkate almayan tavırla hareket ediyorlardı. İnönü Savaşları, gerçekte, Yunan Ordusu için bir uyarıydı. Mustafa Kemal hareketi, Kuvayı Milliye teşkilatlarının başlattığı bölgesel bir direniş olmaktan çıkmış, Türk Milletinin “topyekûn” ve “düzenli” bir başkaldırısı haline gelmişti. Küçük kazanımlar Yunan idarecileri ne kadar umutlandırsa da, İnönü Savaşları Yunanlılar için “sonun başlangıcıydı”. Bu çalışmada, 1915’te başlayan Anadolu’yu işgal etme fikri, Venizelos ve Metaksas arasındaki fikir ayrılığına yol açan “Anadolu`yu işgal etmenin Yunanlılar için bir felaket olabileceği” düşüncesi, İnönü Muharebeleri’nden sonra Yunan Ordusu’nun kazanımları olsa bile Metaksas’ın düşüncelerini değiştirmemesi vurgulanmıştır.

Keywords: