Özet:

Savaş her dönemde olduğu gibi o ürkütücü yüzünü bu kez 1939‟da göstermiş ve 1945‟e dek insanlara korku ve dehşet saçmıştır. 20 yüzyılda dünyanın üzerine bir karabasan gibi çöken bu felaket insanları ontolojik anlamda kendisiyle hesaplaşmaya zorlar. Ölüm endişesi, açlık, soğuk ve daha da önemlisi umutsuzluk gibi yaşantılar, Victor E. Franklin‟in de vurguladığı gibi kişiyi varoluşsal bir bunaltıya sürükler. II. Dünya Savaşı ve sonrasında yaşananlar da elbette savaşa dâhil olan ülke insanları için zor günlerdi. Savaş sonrası Alman yazarlarından kısa hikâye türünde belki degüçlü isim olan Wolfgang Borchert yukarıda bahsedilen sıkıntıları kısa ama etkili bir biçimde dile getiren genç bir yazardır. Borchert akıllarda hep çok genç bir yazar olarak yer etmiştir, çünkü henüz 26 yaşındayken yaşama veda etmiştir. Borchert‟in üslubunu belirleyenönemli unsurlar onun savaş yaşantılarıdır. Cephede yaralanması, tutukluluk süreci, yargılanması ve geçirdiği ağır hastalıklar onu edebiyat yaparken ağdalı ve komplike bir dil kullanmaktan alıkoyar. Yazarın eserleri son derece sade bir dille kaleme alınmış ancak okuyucuda derin izler bırakacak niteliktedir. Bu çalışmada Borchert‟in “das Brot” adlı kısa hikâyesi konu edilmiş ve farklı açılardan tahlili yapılmıştır. Hikâyenin tahlilinde tek bir yönteme bağlı kalınmayıp birçok yöntemin karma bir biçimde kullanılması uygun görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: