Görüntüleme
8
İndirme
4
Cebel-i Lübnan’a 1861’de düzenlenen nizamname gereğince müstakil mutasarrıflık statüsü verilmişti. Bu düzenlemeyle Cebel-i Lübnan siyasi olarak en istikrarlı dönemlerinden birine kavuşmuştu. Bununla birlikte Osmanlı İmparatorluğu’nun bir parçası olmasına rağmen İstanbul’dan oldukça bağımsız bir anlayışla hareket etmiştir. I. Meşrutiyet Dönemi’nde Osmanlı parlamentosuna mebus göndermesi çağrısında bulunulmuş ancak özerk statüsünü gerekçe göstererek Cebel-i Lübnan bu çağrıya uymamıştır. 23 Temmuz 1908’de Meşrutiyetin yeniden ilanı ile birlikte Cebel-i Lübnan’da bulunan nerdeyse tüm mezheplerdeki liberal hizipler, büyük ölçüde ihtiyaç duyulan idari reformları gerçekleştirmek, mutasarrıfın baskısından kurtulmak amacıyla bu kez yeni anayasal rejime katılmayı desteklemişlerdir. Fakat bir süre sonra Cebel-i Lübnan’ın Meclis-i Mebusan’da temsil edilmesinin imtiyazlara zarar vereceği endişesi ortaya çıkmıştır. Bu sebeple Osmanlı hükümetinin mebus seçimi için aldığı tüm tedbirlere ve halkı seçime ikna ve teşvik için gösterdiği çabalara rağmen halk seçimlere katılma konusunda imtina etmiştir. Bazı kazalarda başlayan seçimler ise sonuçlandırılamamıştır. Seçimler Dürzilerin çoğunlukta olduğu Şuf kazasında kabul görmüştür. Hristiyanların çoğunlukta olduğu bölgelerde ise Cebel-i Lübnan’ın imtiyazlarına zarar geleceği endişesiyle seçimler kabul görmemiştir. Bu çalışmada II. Meşrutiyet’in ilanının Cebel-i Lübnan’daki yansımaları ve bölgede Osmanlı Devleti’nin 1908 Meclis-i Mebusan seçimlerini yaptırma girişimleri ele alınmıştır. Konu daha çok Osmanlı arşiv belgeleri ve İngiliz elçilik ve konsolosluk raporlarından elde edilen veriler ışığı altında ele alınmıştır.
Cebel-i was granted to Lebanon the status of mutasarrief in accordance with the nomine held in 1861. With this arrangement, Lebanon became one of the most politically stable periods. However, despite being part of the Ottoman Empire, it moved with a very independent understanding of Istanbul. I. In the Legacy Period, a call was made to send the Mebus to the Ottoman parliament, but Lebanon did not comply with this call by justifying its autonomous status. On July 23, 1908, with the re-proclamation of Legality, the liberals of almost all the disciples in Lebanon supported the new constitutional regime this time in order to carry out the administrative reforms that were largely needed and to get rid of the pressure of the mutasarrief. But a while later, the concern was that the representation of Lebanon in the Parliament in Mebusan would harm the benefits. Therefore, despite all the measures the Ottoman government has taken for the election of Mebus and the efforts it has made to convince and encourage the people to the election, the people have refused to participate in the election. The elections that started in some cases have not been completed. The elections were accepted by the majority of the Dürzians. In the areas where the majority of Christians are, the elections have not been accepted due to concerns that Lebanon’s advantages will be damaged. In this work II. The reflections of the declaration of legitimacy in Lebanon and the attempts of the Ottoman State to hold the 1908 Parliamentary elections in Mebusan in the region were discussed. The issue was more discussed under the light of the Ottoman archive documents and the data obtained from the British Embassy and Consulate reports.
Alan : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
