ASOS INDEKS
Görüntüleme
2
Vergi uygulamalarının idari işlem ve eylemlerin bir parçası olarak doğrudan mükellef ve sorumluların mülkiyet hakkıyla ilişkili bulunması, bu uygulamaların belli bir disiplin içinde yerine getirilmesini de gerektirmektedir. İdare ve mükellefler arasında yaşanabilen kimi uyuşmazlıkların vergi kanunlarıyla idari aşamada çözümüne yönelik düzenlemelerin yetersiz kalması durumunda dava yoluyla giderilmesi mükelleflerin mahkemeye erişim haklarının da bir gereğidir. Ancak son dönemlerde getirilen kimi yasal düzenlemelerde idari çözüm yollarının kullanılabilmesinin mahkemede dava açma hakkından feragat edilmesi koşuluna bağlandığı görülmektedir. Çalışmamızda 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nda (VUK’ta) belirtilen kanun yolundan vazgeçme müessesesi mükelleflerin hak arama hürriyetleri çerçevesinde açıklanmıştır. Mevcut yasal düzenlemelerin, idari iş ve işlemlerin yargı mercilerince denetlenmesinin bir istisnasını oluşturduğu, mükellef hakkının kullanımının sınırlandırılması ile kamu menfaati arasındaki ilişkinin dengeli sürdürülmesi için idari çözüm yöntemleri ile yargısal denetimin ayrı ayrı yapılabilmesinde bir sakınca olmayacağı sonuçlarına ulaşılmıştır.
The fact that tax practices are directly related to the property rights of taxpayers and responsible parties, as a part of administrative transactions and actions, requires that these practices be carried out in a certain discipline. It is also a requirement of the taxpayers' right to access the court that some disputes that may arise between the administration and the taxpayers are resolved through litigation in case the tax laws and the regulations for resolving them at the administrative stage are insufficient. However, in some recent legal regulations, it appears that the use of administrative remedies is conditional on waiving the right to file a lawsuit in court. In our study, the institution of giving up the legal remedy specified in the Tax Procedure Law No. 213 (VUK) is explained within the framework of the taxpayers' freedom to seek their rights. It has been concluded that current legal regulations constitute an exception to the supervision of administrative affairs and transactions by judicial authorities, and that there will be no harm in carrying out administrative solution methods and judicial supervision separately in order to maintain a balanced relationship between the restriction of the use of taxpayer rights and the public interest.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
