Özet:

Haşmet, hikemi şiir tarzında bir şair olması nedeniyle onunla ilgili bir çalışma yaparken bu ekolun kurucusu olan Nâbî’den bağımsız olarak değerlendirmek mümkün değildir. Özellikle Nâbî’nin yaşamış olduğu 17.yy edebiyat tarihçileri ve edebiyat araştırmacıları tarafından “Orta Klasik Dönem” olarak isimlendirilmiştir. Bundaki birincil sebep bünyesinde farklı tarzlarda şiirler yazan şairler bulundurmasındandır. Hikemi tarz tıpkı Sebk-i Hindî gibi manayı merkeze koyan bir şiirdir. Bu bilgiler ışığında “Sebk-i Hindî” ve “Hikemî Tarz” şiir anlayışlarının aynı dönemde ortaya çıkmış olması tesadüfi değildir. Klasik üslubun yanı sıra Sebk-i Hindî, Hikemî Tarz ve Mahallilesme gibi üç farklı şiir anlayışının yine bu yüzyılda ortaya çıkışı şiirin anlam yönü ile değişime ve farklılaşmaya uğramış olmasındandır. Bu bakımdan 18.yy kendisinden önceki asrın etkisinde kalmış şairleri yetiştirmiştir. Her ne kadar bir önceki asır kadar verimli geçmiş olmasa da bünyesinde önemli şairleri barındırmaktadır. Bu çalışmada ise 18.yy şairlerinden olup Nâbî’nin yolundan giden Haşmet’in hikemi şiirleri incelenecektir. Haşmet’in şiirleri anlam odaklı incelenmiş; ilgili beyitler nesre çevrilerek gerekli görüldüğü takdirde küçük açıklamalar eklenmiştir.

Anahtar Kelimeler: