Citation Number
4
Views
53
Downloands
15
Envâru’t-tenzîl hâşiyelerinde ilm-i tefsirin yaygın olarak benimsenen iki tanımı bulunmaktadır. Bunlardan en fazla kabul göreni şöyledir: Tefsir, Allah’ın muradına delalet etmesi açısından Allah kelamının hallerini araştıran ilimdir. Bu tanım esasen el-Keşşâf hâşiyesinde Teftâzânî’ye aittir. Tanım, ona yöneltilen itirazlara rağmen sonraki hâşiyelerde kabul görmüş ve onun hakkında detaylı bir tartışma süreci yaşanmamıştır. Buradan hareketle tanıma çoğunluğun yer vermesi itibariyle Envâru’t-tenzîl hâşiyelerinde ortak bir tefsir tanımının bulunduğu sonucuna varılabilir. Bu tanımın yaygınlığı el-Keşşâf hâşiyelerinde de söz konusu değildir. Onun sonraki literatürde yaygınlık kazanması tanım şartlarına uygun bir şekilde yapılmasına bağlanabilir. Zira konu esas alınarak yapılan tanımlarda konu, cins; konunun ele alındığı yön de fasıl olarak kabul edilmektedir. Buna göre yukarıdaki tanımda, tefsirin araştırdığı konu kelamın halleri olarak açıklanmakta ve o konuyu ele aldığı yön de Allah’ın muradı açısından şeklinde ifade edilmektedir. Böylece tefsirin konusu ve bu konuyu araştırma yönü açıklanmış ve Kur’an’ı araştıran diğer ilimlerden de farkı belirtilmiştir. Hâşiyelerde en yaygın ikinci tanıma göre tefsir, Allah kelamının manalarının beşer gücü nispetinde bilindiği ilimdir. Bu tanım öncekine nazaran bir resm, yani daha serbest bir tanımdır. Bu sebeple tanım, tefsirin diğer ilimlerden ayrışmasına imkân vermemektedir. Zira Kur’an’da lafızların manalarını dil ilimleri ve şer‘î ilimler de araştırmaktadır. Ancak diğer tanımda daha dakik bir şekilde yön kaydına ve murad ifadesine yer verilerek tefsirin farkı gözetilmiştir. Buna karşın ikinci tanım tefsirin bazı özelliklerini daha açık olarak ortaya koyan beşer gücü nispetinde kaydına sahiptir. Bu kayıt tefsirdeki araştırmaların bir yönüyle zannî verilere dayalı olduğunu bir yönüyle de sürekliliğini ifade etmektedir. Hâşiyelerde yer alan her iki tanım da hicri 9 ila 12. asırlar arasında ilm-i tefsirin belirgin ve yaygın tanımları bulunduğunu göstermektedir. Birkaç istisnayla birlikte hâşiyelerin hemen hemen tamamında ilm-i tefsirin tefsir ve tevil olmak üzere iki kısma ayrıldığı ifade edilmektedir. Buradaki tefsirin rivayete, tevilin de dirayete dayalı olduğu belirtilmektedir. Her ikisinin bu şekilde açıklanması el-Keşşâf hâşiyelerinde de görülmektedir. Buna göre her iki kavramın el-Keşşâf ve Envâru’t-tenzîl hâşiyelerinde belirginleştiği anlaşılmaktadır. Halbuki bazı tefsir mukaddimelerine ve ulûmü’l-Kur’ân eserlerine bakıldığında onlarla ilgili çok farklı açıklamaların yapıldığı görülmektedir. Bu da onlar hakkında belirgin ve yaygın bir kabulün bulunmadığı izlenimini vermektedir. Ancak bahsedilen şekilde açıklanarak onların anlamı sonraki literatürde belirginleşmiştir. Zira onlara dair bu açıklama esasen Mâtürîdî’nin selef âlimlerinden naklettiği bir açıklamadır. Buna göre her iki kavramla ilgili olarak erken dönemden nakledilen bir açıklama ilerleyen süreçte özellikle şerh-hâşiyelerde kabul görüp yaygınlaşmıştır. Beyzâvî her iki kavramı muhkem ve müteşâbihle ilişkilendirdiğinden dolayı şârihler bu ilişkiyi de açıklamışlardır. Onlar Beyzâvî’nin Şâfiî usulüne göre yaptığı muhkem ve müteşâbih tanımlarına yer vermektedirler. Buna göre muhkemler, ne kastedildiği açık olup izaha ihtiyaç duymayanlardır. Konuları itibariyle muhkemlere şeri‘atın emirleri, miras taksimleri, muamelat ve nikâh meseleleri hakkındaki âyetler örnek verilmektedir. Bu konulardaki hükümlerde dirayete değil, rivayete başvurulmalıdır. Böylece muhkemlerin açıklaması tefsir olmaktadır. Müteşâbihlerde ise anlam açık olmadığından yorum yapılmaktadır. Bu durumda onların yorumu da tevildir. Hâşiyelerde tefsirin yararlanacağı dini ilimler hadis, fıkıh, kelam, tasavvuf ve usul olarak açıklanmakta ve bu, genel bir kanaati ifade etmektedir. Tefsir için gerekli görülen edebî ilimler de lügat, iştikak, sarf, nahiv, beyan, meânî ve bedî‘ olarak açıklanmaktadır. Ancak arûz, kâfiye, karz-ı şiir, hat ve inşâ gibi ilimlerin bilinmesi konusunda iki kanaat hakimdir. Birine göre bu ilimler Kur’an’la ilgili olmadığından tefsir yapabilmek için onların bilinmesi şart değildir. Diğerine göre yetkin bir tefsir faaliyeti için bu ilimlerin de bilinmesi şart olup onların verilerinin tefsire katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
There are two kinds of people in the world who have a great deal of knowledge and knowledge. The most accepted of these is: The interpretation is the knowledge that examines the state of the word of Allah in terms of the deletion of the murad of Allah. This is the meaning of the Qur’an in the Qur’an. The definition, despite the objections addressed to it, was accepted in the subsequent cases and there was no detailed debate on it. Therefore, the majority of the people who are in the midst of the covenant may be able to recognize that there is a common definition of the covenant in the covenant. This is not the case in the discovery of the discovery. His successive literature gain of popularity can be linked to being done in accordance with the defining conditions. The subject is the subject, the subject is the subject, the subject is the subject, the subject is the subject, the subject is the subject. In the above definition, the subject of the interpretation is explained as the state of the word, and the direction of which the subject is addressed is expressed in the form of God's muracy. Thus, the subject of the interpretation and the subject of the research is explained and the other knowledge that investigates the Qur’an is also stated. The second most common knowledge in the facts is the interpretation, the knowledge of the meaning of the word of God in relation to the human power. This definition is a picture of the previous Nazaran, i.e. a more free definition. Therefore, it is not possible to distinguish the interpretation from the other knowledge. In the Qur’an, the words of the Qur’an are the meaning of the language and the knowledge of the Qur’an. But in the other definition, the difference was observed by placing the direction record and the murad expression in a more detailed way. However, the second definition has a record in the proportion of human power that reveals some of the characteristics of the interpretation more clearly. This record also indicates the continuity of the research in the texture in a sense that it is based on thought data in a sense. Both the definitions in the Hasses also indicate that there are clear and broad definitions of the scientist interpretation between the 9th and 12th centuries. There are two kinds of things that can be found in the form of an explanation, and there are two kinds of things that can be found in the form of an explanation, and there are two kinds of things that can be found in the form of an explanation. It is noted that there is a righteous righteous righteous righteous righteous. Both of them are revealed in their discoveries. It is clear that both of these concepts are clearly identified in the Al-Kashâfâfâfâfâfâfâfâfâfâfâfâfâ And when they see the truth, and the truth, and the truth, and the truth, and the truth, and the truth, and the truth. This gives them the impression that there is no clear and broad acceptance of them. However, as stated, their meaning was clearly revealed in the later literature. This is an explanation of the predecessor. This is due to the fact that the two concepts have been transmitted from the early period in the process of advancement, especially in the sherh-hashiah. Both of them have been linked to the same, and they have been linked to the same, and they have been linked to the same. They are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones who are the ones. Those who do not know what they mean are clear and need no explanation. In the words of the Holy Prophet (peace be upon him), the Holy Prophet (peace be upon him), the Holy Prophet (peace be upon him), the Holy Prophet (peace be upon him), the Holy Prophet (peace be upon him) and the Holy Prophet (peace be upon him). In these matters, it is not necessary to apply to resistance, but to revival. So the explanation of the signs is clear. In the words of the Holy Spirit, there is no clear meaning. In this case, their discourse will also be overwhelmed. In the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him), the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) is the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him). It is a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word, a false word. There are two kinds of knowledge: the knowledge, the knowledge, the knowledge, the knowledge, the knowledge, and the knowledge. The knowledge of the Qur’an is not the knowledge of the Qur’an, but the knowledge of the Qur’an. In other words, it is necessary to know the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge of the knowledge.
Field : İlahiyat
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
