Abstract:

İslami gelenekte “insan” konusu, Kur’an ve sünnet temel alan, ayrıca felsefe gibi ilimlerden de faydalanılan bir bakışla; ruh, akıl, nefis, cisim, kalp vb. unsurlarla ele alınmıştır. İslami düşüncenin en büyük simalarından olan Mevlânâ da; insanı, aynı şekilde ele almaktadır. Mevlânâ’nın insan hakkındaki görüşleri günümüz disiplinlerinin göz ardı ettikleri birçok temel noktadan hareket etmektedir. O’nun tespitleri, modern disiplinlerin tespitleriyle zaman zaman paralellikler arz etse de yer yer modern disiplinleri aşacak ve onlara ışık tutacak niteliktedir. Bu konuda Mevlânâ, insanın ilkesi olarak bir üstün insan modeli olan Hz. Âdem’den hareket etmekte ve modern disiplinlere hâkim olan insanın ilkelliği noktasındaki olumsuz yaklaşımı reddetmektedir. Bu manada, insana büyük bir değer vererek onu, kâinatın yaratılış gayesi, yaratılmışların en üstünü ve Allah’ın yeryüzündeki temsilcisi olarak gören Mevlânâ, insandaki kötülüğü aslî değil, arızî kabul etmektedir.

Keywords: