Abstract:

Asker kökenli bir aileden gelen Hüseyin Hüsnü Paşa İstanbul’da ve Paris’te aldığı parlak askeri eğitimin ardından mesleki kariyerine 1866’da Paris Elçiliğinde ateşemileter olarak başladı. Hüsnü Paşa 1873’te İstanbul’a döndükten sonra Harbiye Mektebine hoca olarak görevlendirilse de, hariciye ile iltisaklı geçici görevler üstlendi. Hüsnü Paşa, Balkanlarda yaşanan olaylarla birlikte orduda görevler üstlenerek esas kimliğine geri döndü. Paşa, 1877-1878 Osmanlı Rus savaşı sonrasında savunma ve güvenlik kapsamında yer alan komisyonlarda bulunarak askeri görevlere devam etti. 1888’de önce Karadağ’da yaklaşık bir yıl ortaelçilik yaptıktan sonra, mesleki kariyerinin olgunluk döneminde Petersburg Büyükelçiliğine atandı. II. Abdülhamid’in güveni ve desteğiyle geldiği Petersburg’da on dokuz yılık hizmetiyle, paşa, kesintisiz en uzun süre görev yapan Müslüman elçi oldu. Ancak 1908’de meşrutiyet ilan edildiğinde İttihatçıların hışmına uğradı. İttihatçılar mutlak sadakati nedeniyle Abdülhamidci olarak gördükleri paşayı görevden uzaklaştırdılar. Otuz yılı aşan hizmeti ve mesleki tecrübesi hiçe sayılan paşaya, bir daha görev vermediler. Gördüğü muamele karşısında büyük hayal kırıklığı yaşayan paşa, 1916’da yani I Dünya Savaşı devam ederken vefat etti.

Keywords: