Özet:

Küresel dünya düzeninde, sahip oldukları şiddet araçları ve sınırlarının “seçici geçirgenliğiyle” (bazı ekonomik yetkilerini ulus-aşırı birimlere devretmelerine rağmen) halarevaçta olan siyasal birim ulus-devletlerdir. Zira ulus-devletler siyasal alandaki hâkimiyetlerinin yanı sıra, uyruklarına sundukları kimlikle de gündemdedirler ve günümüzde (birkaç örnek dışında) hiçbir siyasal oluşum, milli kimliği imleyen sembollerden daha popüler semboller yaratamamışlardır. Yalnızca ulus-devlet kuran ya da etnik boğazlaşmalara sebebiyet veren bir ideoloji olarak algılanmaması gereken milliyetçilik, ulus-devletlerin ve milli kimliklerin içlerinde barındırdıkları onca eşitsizliğe rağmen günümüzde halageçerli olgular olarak canlı kalmalarını sağlayan yegâne görüngüdür. Dolayısıyla milliyetçilik, ulusların ve ulus-devletlerin yeniden üretiminde hayati rol oynayan bir konumdadır. Ulusların yeniden üretiminde, standartlaştırılmış kamusal eğitim (özellikle tarih eğitimi), edebi eserler ile kültürel üretimler önemli roller oynasa da günümüzde bireyin hafızasına görsel katkılar sunarak ezberci tarih eğitiminin soyutluğunu somuta bürüyen hafıza mekânları ( lieux de mémoire) da önemli paya sahiptirler. Bu makalede Macaristan’daki Osmanlı/Türk karşıtı hafıza mekânları (Mohaç, Eğri, Sigetvar), Macar ulusunun kolektif hafızasında önemli bir yere sahip olan ‘Osmanlı/Türk hâkimiyeti dönemi’ göz önünde bulundurularak incelenecektir. Bu incelemenin sonuçları ile günümüzde Macaristan’ınönemli siyaset gündemi haline getirilen ve Macarların ulusal kimliğinin yeniden üretiminde önemli bir yere sahip olduğu düşünülen göçmenlik karşıtlığı anlamlandırılmaya ve bu ikisi arasında bir bağ kurulmaya çalışılacaktır. 

Anahtar Kelimeler: