Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
177
İndirme
35
Bu makale Türkiye’de “devlet – toplum ilişkisi olarak siyaset”in 1990’lardan bugüne dönüşümünü kavramsal olarak analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu kavramsal analiz için öncelikle Cumhuriyet Türkiye’sine hakim siyaset yapısını tanımlayan kurucu parametrelerin tespiti yapılmaktadır. Kurucu parametrelerin tespiti konusunda literatürde Türkiye siyasetini analiz etmek üzere daha önceden geliştirilmiş olan yerleşik kavramsal modellere başvurulmaktadır. Bu kapsamda yerleşik kavramsal modeller olarak Şerif Mardin’in “merkez – çevre”, Metin Heper’in “aşkın devlet – toplum”, İdris Küçükömer’in “Batıcı laik – Doğucu İslamcı” cephe ve Emre Kongar’ın “devletçi seçkinci - gelenekçi liberal” cephe modellerinin literatür analizi yapılmaktadır. Ardından, yerleşik kavramsal modellerin analiziyle tespit edilen kurucu parametrelerden hareketle Türkiye siyaset yapısında 1990 sonrası yaşanan değişim incelenmektedir. Çalışmada Cumhuriyet Türkiye’sine hakim siyaset yapısının, genel olarak 2000 sonrasında gerçekleşen siyasal reformlar etrafında değişerek, kurumsal düzeyde “güçlü devlet geleneği”ne dayalı siyaset yapısından “total siyaset”e dayalı bir siyaset yapısına dönüştüğü iddia edilmektedir. Bu bağlamda ilk olarak ekonomi alanında, yeni üretim ilişkileri, sermaye aktörlerinde çeşitlenme, sermayenin toplumsal alana yayılması etrafında dönüşümün ekonomi boyutu incelenmektedir. İkinci olarak toplumsal alanda, sivil toplum alanının genişlemesi, kimlik politikalarının yükselişi, sosyal gruplarda aktörleşme etrafında dönüşümün toplumsal boyutu ele alınmaktadır. Son olarak siyaset alanında güçlü devlet geleneğinin kurumsal olarak çözülüşü ve sosyal grupların davranış - etkileşimleriyle biçimlenen yeni siyaset yapısı ortaya konmaktadır.
This article aims to comprehensively analyze the transformation of "politics as a state-social relationship" in Turkey from the 1990s to the present. For this conceptual analysis, it is first identified the founding parameters that define the political structure that dominates the Republic of Turkey. In the literature on the identification of the founding parameters, it is applied to built-in conceptual models that have previously been developed to analyze the policy of Turkey. As conceptual models embedded in this scope, the literary analysis of Sheriff Mardin's "Center - Environment", Text Heper's "Love State - Society", Idris Küçükömer's "Western Laic - Eastern Islamic" front and Emre Kongar's "State Selective - Traditional Liberal" front models is carried out. Then, by moving from the founding parameters identified by the analysis of built-in conceptual models, the change in the political structure of Turkey after 1990 is examined. The study claims that the political structure dominating the Republic of Turkey has changed around the political reforms generally after 2000 and has changed from the political structure based on the "powerful state tradition" at the institutional level to a political structure based on the "total politics". In this context, first in the economy, the economic dimension of the transformation around new production relations, diversity in capital actors, the spread of capital into the social space is examined. Second, in the social sphere, the expansion of the civil society sphere, the rise of identity policies, the social dimension of the transformation around participation in social groups are addressed. Finally, the institutional dissolution of the strong state tradition in the field of politics and the new political structure formed by the behavior-interactions of social groups.
This article aims to conceptually analyze the transformation of politics, as a state-society relationship, in Turkey from the 1990s until today. To do this conceptual analysis, firstly, a detection of the founding parameters which describe the dominant political structure of Republic of Turkey is done. For the detection of founding parameters, the settled conceptual models that have been developed previously to analyze the politics of Turkey are consulted. As the settled conceptual models, the models of Şerif Mardin’s “centerperiphery”, Metin Heper’s “transcendent state – society”, İdris Küçükömer’s “Proponents of westernization/ secularist - Proponents of easternization/Islamist” front and Emre Kongar’s “statist preeminent - traditionalist liberal” front are analyzed. Then, the changes in the structure of the post-1990 politics of Turkey is analyzed with reference to founder parameters which are detected from the settled conceptual models. The major argument of this article is that the dominant political structure of the Republic of Turkey, overall changing around political reforms after 2000, has transformed at the institutional level from the “strong state tradition - based” political structure to “total politics - based” political structure. In this context, this study explores how the strong state tradition transformed and the social groups turned into an actor in Turkish politics.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
