Özet:

Artan nüfus, hızlı sanayileşme ve çarpık kentleşme doğal kaynaklar üzerindeki baskıyı arttırmaktadır. Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısından sonra gelişmişlik düzeyine bakılmaksızın dünyanın hemen her ülkesinde çevre kirliliği bir sorun olarak ortaya çıkmıştır. Tüm dünya ülkeleri için üretim ve sanayileşmenin hız kazanması ve aşırı kar güdüsü beraberinde doğal kaynaklar ve çevre üzerindeki olumsuz etkilerin artmasına neden olmuştur. Çevre sorunlarından duyulan endişeyi yaygınlaştıran ve küresel boyuta taşıyan en önemli gelişme 5 Haziran 1972 tarihinde Birleşmiş Milletler düzeyinde Stockholm’de yapılan konferans olmuştur. Bu konferansa 100’den fazla ülkenin katılması, sorunun tüm dünya ülkeleri tarafından paylaşıldığını da göstermektedir. Artan çevre sorunlarını çözmek, gelecek kuşakların ihtiyaçlarını ve yaşamlarını güvence altına almak sureti ile ekonomik kalkınmayı sürdürülebilir kılmak için ülkeler çevre sorunları üzerine yoğunlaşmış, çevre politikaları belirleme ve uygulama yoluna gitmişlerdir. İçinde bulunduğumuz süreçte, gelişmiş bir entegrasyon olan Avrupa Birliği de çevre sorunlarına çözüm üretmek amacı ile ortak politikalar geliştirmiştir. Çünkü kirlilik sınır tanımamaktadır. Yapılan bu çalışmada, Avrupa Birliği’ne uyum sürecinde, Birliğin ortak çevre politikası ile Türkiye’de uygulanan çevre politikalarının karşılaştırmalı analizi yapılmıştır

Anahtar Kelimeler: