Özet:

Öz                 20’nci yüzyılın başlarından itibaren dünyanın birçok bölgesinde savaşlar ve çatışmalar artış göstermeye başlamıştır. Günümüzde de bu tür çatışmalar değişik boyutlarıyla yaşanmaya devam etmektedir. Sert güç uygulamalarının kazanan tarafta bile meydana getirdiği ağır sonuçlar, onları sert güçten önce farklı yöntem bulma arayışına sevk etmiştir. Bu arayış, yumuşak güç konseptinin ortaya çıkmasını sağlamıştır. Fakat bu konsept, sert gücün anlamını kaybettiği anlamına gelmemektedir. Bu iki gücün uygun şekilde bir kullanılmasına dayanan akıllı güç yaklaşımı popülarite kazanmıştır. Devletlerin dış politikalarında hedeflerine ulaşabilmek için sert ile yumuşak gücün kontrollü ve dengeli bir şekilde kullanıldığı bir dönemin içerisinde bulunmaktayız.                 Ordu, devletin bekâsının teminatı ve hedeflerine ulaşmasında etkili bir aktördür. Orduların kendi sınırları içerisinde veya sınırlarından çok uzak topraklarda bile sert güç kullanmadan ülke diplomasisi için katkı sağlayabildikleri tecrübe edilmiştir. Özellikle NATO gibi çok uluslu askeri ortamlar, askeri kazanımların yanı sıra dolaylı olarak ülke yumuşak gücüne katkı sağlamaktadır. Bu platformların etkileri sadece askeri değildir. Uluslararası eğitimlerden/tatbikatlardan törenlere, insani yardım faaliyetlerinden sivil asker işbirliğine birçok alanda askeri unsurlar ve platformalar, farklı şekillerde yumuşak güç unsuru olarak kullanılabilmektedir. Bu çalışma içerisinde silahlı kuvvetlerin uluslararası ilişkilerde yumuşak güç olarak kullanımı örneklerle açıklanmaktadır. Çalışma ile silahlı kuvvetler personelinin, silahlı kuvvetlerin yumuşak güç aracı olarak fonksiyonu konusunda farkındalığının artırılması hedeflenmektedir.

Anahtar Kelimeler: