Özet:

Amaç: Bu araştırma, entegre eğitim programı uygulanan bir hemşirelik programındaki öğrencilerin yıllara göre problem çözme becerilerindeki gelişimi değerlendirmek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırma, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü öğrencileri ile görçekleştirildi. Bölümde 2004-2005 öğretim yılında entegre eğitim programına başlandı. Araştırmanın örneklemini bu yılda eğitim programına başlayan, her yıl yapılan ölçümlerde formları eksiksiz dolduran toplam 58 öğrenci oluştu. Veriler, “Kişisel Bilgi Formu” ve “Problem Çözme Envanteri” ile toplandı. Ölçeğin, problem çözme yeteneğine güven, yaklaşma-kaçınma ve kişisel kontrol olmak üzere üç alt boyutu bulunmaktadır. Ölçektendüşük 32,yüksek 192 puan alınmaktadır. Ölçekten alınan puanların yüksek olması kişinin problem çözme becerisini yetersiz olarak algıladığını göstermektedir. Bulgular: Öğrencilerin Problem Çözme Ölçeği toplam puan ortalaması; ilk ölçümde 92.46 ±20.91, ikinci ölçümde 80.56± 22.79, üçüncü ölçümde 78.05± 26.00 ve dördüncü ölçümde 80.75 ±28.39 olup, ölçümler arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p=0.005). Ölçeğin alt boyutlarına göre puan ortalamaları arasındaki fark incelendiğinde yaklaşma kaçınma (p=0.003) ve kişisel kontrol (p=0.005) alt boyutlarında yıllara göre bir gelişme izlenirken problem çözme yeteneğine güven alt boyutu puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı belirlendi (p > 0.05). Sonuç: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, entegre eğitim programında öğrenim gören öğrencilerin problem çözme becerilerinin özellikle ilk üç yılda anlamlı derecede geliştiği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: