Citation Number
1
Views
14
Downloands
2
Osmanlı İmparatorluğu’nda sûfîlerin devlet ve toplumla ilişkileri, örgütlenme biçimleri, dini ve tasavvufi anlayışları, tekke ve zaviyelerin idari, mimari, sosyal ve ekonomik yapıları vb. konularda farklı disiplinlerden bir hayli çalışmanın yapıldığı görülmektedir. Ancak sûfîlerin gerek inanç ve zihin dünyaları gerekse sosyal çevreyle olan gündelik ilişkilerine dair son derece önemli bilgiler ihtiva ettiği anlaşılan başta Ramazan ve Ramazan bayramı olmak üzere kandil geceleri, Cuma ve aşure günleri, kurban ve cenaze merasimleri gibi hususlara dair çalışmaların daha az olduğu anlaşılmaktadır. Sûfîlerin Ramazan ayına ve oruç ibadetine büyük ehemmiyet verdikleri, derin zahiri ve tasavvufi anlamlar yükledikleri nihayet Ramazan bayramını da başta oruç olmak üzere yoğun bir şekilde ibadet ve taat ile geçirdikleri bu ayın bir hasadı olarak gördükleri anlaşılmaktadır. Tarikattan tarikata bazı usul ve kaideler değişmekle birlikte ortaya konulan uygulamaların ve geleneklerin anlam ve mahiyeti benzer olup aynı gayelere hizmet etmiştir. Bu nedenledir ki Ramazan bayramlarını, bayram gecesi, bayram namazı, bayramlaşma, türbe ziyaretleri, dergâhın bürokrasiye, halka ve ihvana açılması, ikramların yapılması, vaaz, sohbet, ibadet, ayin ve zikir gibi çok sayıda uygulamayı zamanla oluşan adet ve geleneği işe koşarak, manevi hissiyatın ve coşkunun olabildiğince yoğunlaştığı bir atmosferde ihya etmişlerdir. İşte bu çalışma tüm Müslüman toplumda olduğu gibi sûfîler arasında da büyük bir ehemmiyete haiz olduğu anlaşılan Ramazan bayramı olgusunu, gündelik yaşamlarına olan çok yönlü yansımalarını, bu zamanlarda kamusal alanla ve sosyal çevreyle geliştirdikleri ilişkilerin mahiyetini, gelenekselleşen adetlerini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Konunun mahiyeti, kaynakların yetersizliği gibi etkenler çalışmanın dönemsel olarak sınırlandırılmasını zorlaştırsa da daha çok 19. yüzyıl ve sonrası esas alınmıştır.
A great deal of work has been done from different disciplines on the relations of the Sûfîs living in the Ottoman Empire with the state and society, their forms of organization, their religious and mystical understandings, and the administrative, architectural, social and economic structures of lodges and zawiyas. However, the number of studies on issues such as Ramadan and Eid-al-Fitr, kandil nights, Fridays, Ashura, sacrifice and funeral ceremonies, which are understood to contain extremely important information about the Sûfîs' world of belief and mind and their daily relations with the social environment, is much less. Sûfîs gave great importance to the month of Ramadan and fasting, ascribing deep external and internal meanings to the month of Ramadan. They spent the Eid-al-Fitr with intense worship and obedience, especially fasting, and saw it as this month's harvest. Although some methods and rules change from sect to sect, the meaning and nature of practices and traditions are similar and serve the same purposes. Therefore, Ramadan fests were celebrated in an atmosphere with dense spiritual excitement and joy through various customs and traditions such as Eid-eve, Eid-prayer, exchange bairam greetings, shrine visits, exchanging gifts, sermon, chatter, worship, rituals and dhikr. This study aims to reveal the phenomenon of Eid al-Fitr, which is understood to be of great importance among the Sûfîs as well as in the entire Muslim society, its multifaceted reflections on their daily lives, the nature of the relations they developed with the public sphere and the social environment in these times, their customs that became a tradition and turned into a folklore. Although factors such as the nature of the subject and the lack of resources make it difficult to limit the study period, it is mainly based on the 19th century and later.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
