Abstract:

Bu çalışmanın amacı yazma eğitimi ile ilgili 2015-2021 yılları arasında Türkiye’de yapılan lisansüstü tezlerin incelenerek bu tezlerin kullanılan veri toplama araçlarına, ele alınan değişkenlerine, hedef kitlelerine, çalışma gruplarına/katılımcılarına, araştırma yaklaşımlarına göre dağılımını ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda söz konusu yıllar arasında Türkiye’de Türkçe eğitimi alanında yazma eğitimi ile ilgili yapılan 98 lisansüstü tez betimsel tarama modeline uygun olarak incelenmiştir. Araştırma bulgularına göre söz konusu yıllar arasında yazma eğitimi ile ilgili yapılan tezlerin büyük bölümünün yüksek lisans tezlerinden oluştuğu ve ana dili olarak Türkçe öğrenenleri hedef aldığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte söz konusu tezlerden en çok kullanılan veri toplama araçlarının formlar ve ölçekler olduğu saptanmıştır. Bu formların içerisinde ise en çok kullanılanların görüşme ve kişisel bilgiler formları olduğu görülmüştür. Araştırma bulguları söz konusu tezlerde çalışma grubu/katılımcılar olarak en çok ortaokul öğrencilerinin yer aldığını, ortaokul öğrencilerin ardından ise sırasıyla ilkokul ve üniversite öğrencilerinin yer aldığını göstermiştir. Ayrıca araştırmada söz konusu tezlerde en çok benimsenen araştırma yaklaşımının nicel araştırma yaklaşımı olduğu ve bu tezlerde en çok yer alan bağımlı değişkenlerin sırasıyla yazma becerisi, yazma başarısı, yazma öz yeterliği, yazma tutumu, yazma kaygısı, yaratıcı yazma becerisi, yazma motivasyonu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada, elde edilen bu bulgular ilgili alanyazın ışığında tartışılarak çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Keywords: