Özet:

İnsanoğlu var olmasından bu yana hep çevresiyle bir olmuş, onunla yaşamını sürdürmüş ve çevresiyle bütünleşmiştir. Gerekli ihtiyaçlarını çevresinden karşılamış tabii şartlar elverdiği ölçüde ondan istifade etmiş ve gelişen teknolojiyle birlikte onu şekillendirme gücüne de elde etmiştir. Bu açıdan insan ve tabii çevreye mekânsal olarak baktığımızda insan ve çevre arasında devamlı bir etkileşim olmuştur. Fakat tarihsel süreç içerisinde insanoğlunun çevreyle olan etkileşimi ve buna bağlı olarak bütünleşme durumu bir değişim ve dönüşüme uğramıştır. Öyle ki bu süreçte, çevrenin korunması, ona saygı duyulması, önem verilmesi kadar; çevrenin tahrip edilmesi, sömürülmesi ve kirletilmesi de zamana, mekâna, toplumlara ve toplumların değerlerini belirleyen faktörlere göre değişim göstermiştir. Bu bağlamda günümüzde küreselleşmeyle birlikte hız kazanan “mekânsal farklılık”, bir taraftan çevre algısının nedeni olarak görülebilirken diğer taraftan sonucu olabilmektedir. Çünkü çevre, mekân boyutunda ele alındığında sınırlar yerel, bölgesel, ulusal, uluslararası ve küresel düzeye uzanan bir değişiklik arz etmektedir. Özelikle sanayi devrimi sonrası yaşanan yoğun nüfus artışı, kırsal kesimden kente doğru artan göç, tarımsal, evsel ve sanayi kaynaklı kirlilik, küresel iklim değişikliği, yeraltı ve yerüstü kaynaklarının aşırı tüketimi, ormanların sürdürülebilirlik esası gözetilmeden yok edilmesi gibi birçok sorun çevre sorununa yol açmıştır. Bu durum kimi zaman idareden kaynaklı yönetim ve politika sorunları kimi zaman da toplumun çevreye bakış açısı ve verdiği değer ölçüsünde sonucu ortaya çıkmıştır. Bu çalışma, Antakya’da hem idari boyutta yönetsel olarak hem de toplumsal açılardan, çevre sorunlarının tespitini yapmayı ve çözüm önerilerinde bulunmayı amaçlamaktadır. Çalışmada görüşme tekniği uygulanmış ve başta Antakya Belediyesi olmak üzere diğer kurumlarda konuyla ilgili yetkili personel ve halkla görüşmeler yapılmış, elde edilen veriler değerlendirilerek çalışmaya aktarılmıştır.

Anahtar Kelimeler: