Özet:

Amaç: Gram negatif bakteri (GNB)’lerde antibiyotik direnci tüm dünyada giderek artmaktadır.Bu çalışmada, yatan hastalardan izole edilen GNB’lerin bazı antibiyotiklere karşı dirençoranlarını belirleyerek, ampirik antibiyotik tedavisi için yol gösterici sonuçlar elde etmekamaçlandı.Materyal ve Metod: Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde Mayıs 2003ile Nisan 2005 tarihleri arasında, yatan hastalarda çeşitli klinik örneklerden izole edilen 898GNB incelendi. Antibiyotik direncini saptamak için mikrodilüsyon yöntemi kullanıldı.Bulgular: En sık izole edilen GNB’ler sırasıyla Escherichia coli (n=282), Enterobacter spp.(n=215), P. aeruginosa (n=101), Klebsiella spp. (n=95), S. maltophilia (n=69) ve Acinetobacterspp. (n=52) idi. Genel antibiyotik direnç oranları seftriakson için %73, sefotaksim için %68,seftazidim için %63, trimetoprim-sulfametaksazol için %60, siprofloksasin için %51, amikasiniçin %20, imipenem için %3 ve meropenem için %2 olarak tespit edildi. Bu çalışmada, izoleedilen GNB’lerin üçüncü kuşak sefalosporinlere, trimetoprim-sulfametaksazole vesiprofloksasine karşı direnç oranları çalışılan diğer antibiyotiklere göre daha yüksek bulundu. Sonuç: Uygun ampirik antibiyotik tedavisi için her hastanenin kendi direnç oranlarını düzenliaralıklarla izlemesi gerekmektedir. Yapılacak sürveyans çalışmaları ampirik tedavi yaklaşımıiçin yol gösterici olacaktır

Anahtar Kelimeler: