Abstract:

Türk edebiyatına Mahur Beste, Huzur, Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Aydaki Kadın, Sahnenin Dışındakiler gibi dev romanlar miras bırakan Ahmet Hamdi Tanpınar romancılığının yanı sıra XIX. Asır Türk Edebiyatı Tarihi, Edebiyat Üzerine Makaleler, Yaşadığım Gibi eserleri ile de  edebiyat tarihine ışık tutmuştur. Eşik, Bursa’da Zaman şiirleriyle de romancılığını besleyen şair tabiatının ne derecede güçlü olduğunun mührünü vurmuştur. Türk edebiyatında bu denli yetkin olan romancı/ şair/ edebiyat tarihçisi/ Edebiyat Fakültesi’nde hoca olma kimliklerinin dışında  aynı zamanda Ahmet Hamdi Tanpınar çok başarılı bir öykü yazarıdır. Tanpınar’ın romanlarında okurun içini durmadan kemiren yarım bırakılmışlıklar öykülerinde de baş gösterir. Bu bir türlü tamamlanamayışlar karşımıza psikolojide ‘Zeigarnik Etkisi’ olarak çıkar. Hikaye kahramanlarının okurunu da peşinden sürükleyen serüvenlerinde bir türlü nihayete eremeyen bir yığın şeyin peşinden koşmaları, emek sarf etmeleri gene de  bir sonuç elde edemeyişleri Zeigarnik Etkisi’nin Tanpınar’ın hikayelerinde filizlenmesinden  başka bir şey değildir. Hikâyeler başlığı altında tek bir kitapta toplanan Tanpınar’ın Abdullah Efendi’nin Rüyaları, Yaz Yağmuru ve Kitaplarının Dışındaki Hikâyeler’inin bu minvalde bu makalede Zeigarnik Etkisi bağlamında nasıl işlendiği incelenmiştir.   

Keywords: