Özet:

Geleneksel talaşlı imalat yöntemleri ham veya yarı mamul parça üzerinden malzeme eksiltme esasına dayanır. Normalde operatör sevk ve idaresi altında çalışan bu tür tezgâhlar zamanla yarı otomatik veya tam otomatik (bilgisayar kontrollü) bir karakter kazanmışlardır. CNC şeklinde de anılan bu teknolojide, genel imalat tezgah yapıları veya çalışma sistemleri korunurken, insanın sevk ve idare etme işlemlerinin yerini bilgisayar ve yazılımlar almıştır. Son zamanlarda tamamen farklı çalışma prensiplerine dayanan ve ‘Eklemeli İmalat (Eİ)’ diye adlandırılan yeni bir teknoloji geliştirilmiştir. Burada, önceki malzeme eksiltme tersine, ince tabakalar şeklinde malzeme ekleme ile parçalar yapılmaktadır. Tam otomatik bir yöntem olan Eİ, zaman alıcı ve pahalı bir yöntem olmakla birlikte daha karmaşık ve imali zor parçalar inşa edilebilmektedir. Ayrıca bu yeni imalat yöntemleri ile birlikte tasarım ve CAD’da devrim niteliğinde bazı yaklaşımlar da doğmuştur. Bunlardan Topoloji optimizasyonu ve Üretken tasarım (generative design) ön plana çıkan yaklaşımlardır. Topoloji optimizasyonu parça üzerinde belirtilen alan ve sınırlayıcılara göre minimum malzeme ile en uygun yapıyı oluşturan tasarım yaklaşımıdır. Üretken tasarım ise sadece tasarımda olması istenen kritik bölgeleri belirleyerek yapay zeka ile birçok tasarım varyantı oluşturur ve sunar. Bu yeni yaklaşımların hem üstün hem de zayıf tarafları vardır. Bu araştırmada evlerde sık kullanılan yeni bir dizüstü bilgisayar sehpasının geleneksel yöntemle ve Eİ ile üretimi için tasarımlar yapılmıştır. Eİ için yapılan tasarımlarda, topoloji optimizasyonu ve üretken tasarım yaklaşımı kullanılmıştır. Elde edilen bu üç farklı tasarım, malzeme kullanımı, ağırlık, üretim maliyeti gibi bazı parametrelere göre karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak, eklemeli imalat ile kullanılacak olan üretken tasarımın belirlenen parametreler açısından daha iyi sonuçlar verdiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: