Özet:

Ebu’l-Fidâ İsmail b. Ömer İbn Kesir (H.774), Kasasu’l-Enbiyâ (nşr. Es-Seyyid el-Cemîlî), Dâru’l-Cîl, Beyrut, s. 170. Ömer Faruk Harman, “İbrahim”, DİA, XXI/268. John Van Seters, “Abraham”, The Encyclopedia of Religion (Editör: Mircae Eliade), I-XVI, Macmillan Publishing Company, Londra, 1983-1986, I/13. Kur’an’da İsa’nın, İbrahim soyundan sayılması (el-En’âm 6/85), Beydâvî’ye göre kadının da şecerede bir değer sahibi olduğunu gösterir. [Kim bilir, belki de bu, babasız bir yolla dünyaya gelmesinden kaynaklanan bir zorunluluktu?] bk. el-Kâdî Nâsıruddîn Ebî Saîd Abdillah b. Ömer Muhammed eş- Şîrâzî el-Beydâvî (H. 791), Tefsîru'l-Beydâvî el-Müsemmâ Envâru’t-Tenzîl ve Esrâru’t-Te’vîl, I-II, Dâru’l- Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut, 1988, I/309. James Strong, The New Strong’s Exhaustive Concordance of the Bible, Thomas Nelson Publishers, Nashville-Atlanta-London-Vancouver, 1990, s. 8-9. Şaban Kuzgun, İslam Kaynaklarına Göre Hz. İbrahim ve Haniflik, Se-Da Yayınları, Ankara, 1985, s. 2

Anahtar Kelimeler: