Özet:

Sanatseverlerce yakalanan çağrışımların aracısı kelimeleri ve seçili kelimelerle kurulu sıfatların yarattığı söz gücünün peşi sıra sezdirilen imgeleri özgün bir birleşimle kendine harç edinen şiir, iletişime değil etkileşime ait estetik bir üründür. Şiir üretiminde sarf edilen sözcük ve söz gruplarının ozanın amacına hangi düzeyde hizmet ettiği, şiirin her okunuşta hissettireceği farklı duygu dünyasıyla ölçülebilir. Şiirde resimlenen soyut örüntünün somut olan kelimelerden hareketle aralanması, adı geçen ölçümü mümkün hâle getirebilir. Bunun için de şiirdeki mecaz-gerçek arasındaki alışverişin kısmen de olsa çözümlenebilmesi adına sıfat ve sıfat birlikteliklerinin ve yeni söz ve ses oluşumlarının izini takip etmek gereklidir. Bu gereklilikten yola çıkılarak Muş doğumlu Saraç’ın 1964-1989 yılları arasında yayımlanmış şiirleri araştırma evreni olarak belirlenmiştir. İncelemede sıfat ve sıfat takımları somuta yakın ve soyut olma yönleriyle, yansımalı kelimeler taşıdıkları seslerden aldıkları duygu değerleri gücüyle ele alınırken özgün söz buluşlarının izi sürülmüştür. Yansızlık ilkesine uyularak evrenden seçili kırk şiir üzerinden örneklem alma yoluna gidilmiş; sıfat ve sıfat takımlarıyla sözcüklerin, alışılmışın dışı olmaları tercih sebebi sayılmıştır. Kelimelerin sözlük anlamının yanı sıra şiirde kullanıldığı belirlenen duygusal ya da betimleyici anlamın da ses-söz temelinde irdelendiği çalışmanın şiir ve anlam konulu disiplinlere fayda sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: