Abstract:

AMAÇ: Yaralanma ile gelen olgulara adli rapor düzenlenmesi, hekimlerin yasal sorumluluklarından birisidir. Neticesi sebebiyle ağırlaştırılmış yaralanmalar Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 87. Maddenin 1. fıkrasında değerlendirilmiştir. Bu çalışmada, Türk Ceza Kanunu’nda belirtilen kişinin yaşamını tehlikeye sokan yaralanmalı olgulara düzenlenen adli raporların değerlendirilmesi ve karşılaşılan adli tıbbi sorunların vurgulanması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: 1 Ocak 2012 ve 31 Eylül 2013 tarihleri arasında Adli Tıp Şube Müdürlüğümüzce düzenlenen adli raporlar geriye dödük olarak incelendi. Yaşansal tehlikesi bulunan olgular yaş, cins, yaralanma bölgesi ve oluş nedeni açısından değerlendirildi. BULGULAR: Yaşamsal tehlikesi bulunan 12’si kadın (%15.38) ve 66’sı erkek (%46.15) toplam 78 olgu değerlendirme kapsamına alındı. Olgu türleri incelendiğinde, öncelikli olarak delici kesici alet yaralanması 28 (%35.89), darp 22 (%28.20), trafik kazası 20 (%25.65), ateşli silah yaralanması 6 (%7.69) ve 2 (%31.28) olgunun düşme olduğu belirlendi. Olguların 34 (%43.58) tanesinde baş bölgesi yaralanması, 18 (%23.07) tanesinde göğüs, 16 (%20.51)tanesinde batın ve 10 (%12.82) olguda boyun ve ekstremite damarı yaralanması tespit edildi. SONUÇ: Doktorlar adli rapor düzenlerken Adli Rapor Tanzim Rehberinde bulunan kriterlere uyması durumunda adli raporlarda yapılan hataların önemli derecede azaltacağı kanaatindeyiz.

Keywords: