Türkiye Radyo Televizyon (TRT) Kurumu'nun tarihi incelendiğinde 1961 Anayasası'nın getirmiş olduğu özgürlükçü akımların etkisiyle 'özerk' olarak ihdas edilen bir kurumun kısa bir süre içerisinde bu özelliğinin tırpanlanarak, 'özerklik' yerine 'tarafsızlık' ilkesinin ikame edilmiş olduğu görülür. 1982 Anayasası'nın 133. maddesinin 1993 yılında değiştirilmesi ile birlikte TRT Kurumu'nun 'özerkliği'ne anayasal zeminde tekrar yer verilir ancak yasal mevzuatın Anayasa'ya uyumlu hale gelmesi için Türkiye Radyo Televizyon Kanunu olarak bilinen 2954 sayılı Kanun'da yıllarca hiçbir değişiklik yapılmaz. 11.06.2008 tarihinde TBMM tarafından kabul edilen 5767 sayılı Kanun, 2954 sayılı Kanun'un 1. maddesinde değişiklik yapmış ve TRT'nin özerkliğini yasal mevzuat içinde de zikretmiştir ancak yapılan bu düzenlemenin TRT'nin fiilen 'özerk' olması konusunda yetersiz olduğu aşikârdır. Bu çalışmada bir hukuk devletinde anayasaya uygunluk ilkesinin, idari işlem ve eylemler için 'olmazsa olmaz' nitelikler arasında yer alması nedeniyle Anayasa'nın üstünlüğü ve bağlayıcılığı (m. 11) ilkesi çerçevesinde TRT Kurumu'nun fiili özerkliği konusunda Anayasa'ya aykırı bir durumda ısrarcı olmamak adına Anayasa ile çelişen kanunların değiştirilmesi ya da iptal edilmesinin hukuken zaruri olduğu vurgulanmaktadır. Çalışma, 'Anayasa'nın 133. maddesinde TRT Kurumu'nun özerk olduğu açıkça ifade edilmesine rağmen bu özerkliği fiilen sağlama konusunda atılmayan her adım aslında Anayasa'nın ihlali meselesi olarak görülmeli ve söz konusu bu durum yargısal denetime intikal ettirilmeli' düşüncesi ile son bulmaktadır.
When we analyse the history of the Turkish Radio Television Association (TRT), we see that this association was established as an autonomous entity based on the idea that was gaining ground in the 1961 Constitution. However, in a short time this autonomous characteristic was removed and replaced by a detachment principle. After the 1982 Constitution's 133rd provision was changed, TRT's autonomous characteristic was reinstated on a constitutional basis. No additional change had been made on other lawful legislation such as Law No 2954 for many years. On June 11th, 2008 the Turkish Parliament accepted Law No 5767 and changed Law No 2594's first provision citing the autonomy of TRT in the legislation. However, it is clear that this change is not enough to make TRT autonomous. This paper will emphasize that in a state governed by the rule of law, the validity of a statute is sine qua non for administrative processing and actions. The paper will also underline that laws paradoxical to the principle of rule in the 1982 Constitution and which therefore go against the autonomy of TRT must be changed. Otherwise, this situation can be described as a violation of the Constitution and must be sent to the Constitutional Court for judgement.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|