Abstract:

Çalışma gebeliğin son üç ayında yani üçüncü trimesteri içinde bulunan gebe yüz katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Gebelik sürecinde sosyal destek unsurları anne için en önemli motivasyon kaynağıdır. Sosyal destek en yakında olan eş ile başlar, eşler arası uyum ne kadar kuvvetliyse sosyal destek de o kadar destekleyicidir. Bu süreci evlilik uyumu yüksek bir şekilde geçiren gebelerde depresyon oranın düşük olacağına ilişkin hipotez ile yola çıkılmıştır. Yüz katılımcının katıldığı araştırma da ölçek olarak, Boratav Depresyon Ölçeği, Evlilik Uyum Ölçeği ve demografik bilgi formu kullanılmıştır. Araştırma sonuçları Spss 22 programı ile hesaplanmıştır. Çıkan verilerde depsresyon skorları ve evlilik uyum skorları arasında negatif bir ilişki bulunmuştur. Depresyon skoru arttıkça evlilik uyum skoru düşmekte, evlilik uyum skoru arttıkça depresyon skoru düşmektedir. Demografik veriler göz önüne alındığında evlilik uyumu ve depresyon skorları açısından geçmiş doğum deneyimlerinin anlamlı bir farklılığı olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Eğitim durumları ve gelir grupları açısından incelendiğinde eğitim durumu, gelir durumunun evlilik uyum skorları ile ilişkisi pozitif olarak bulunmuştur. Gelir düzeyi ve eğim düzeyi arttıkça evlilik uyum skoru artmakta, depresyon skoru ise azalmaktadır. Bulunan veriler ışığında normal zamanda ihtiyaç duyulan aile danışmanlığı alanın gebelik döneminde de önemli olduğu bu dönemde evlilik uyumu arttırmaya yönelik yapılacak çalışmaların anne ve bebeğe pozitif dönüş sağladığı bulunmuştur.

Keywords: